104. Otlen berátíar efter sin áterkoms't, hitra han i Suttungs hála blott mecl mánga ord vunnit sin afsigt att hemta skaldemjöden. 105. Gunnlad gaf honom den kostbara drycken, men han lönade illa hennes varma karlek genom att ha- stigt lemna henne med den skatt, hon af sin fader var satt att bevaka. 106. Med nafvaren Rates tillhjelp for han ned ge- nom klippau, sáttande sitt hufvud i fara. — Dietrich fattar subst. rati sásom hafvande betydelse af en, som finner vágen, tránger sig igeriom, eller störtar fram (af rata, röra sig hastigt, got. vratðn, gá), och derföre sá- som omskrifning för ormen sjelf, som det poetiska före- stállningssáttet tillskref förmágan att intránga bland klip- porna. x) 107. För godt pris tillvann han sig af Gunnlad Sut- tungs mjöd och bortförde honom frán játtarnes verld. 108. Utan Gunnlads hjelp skulle lian troligen ej ha undsluppit deras hámnd. 109. Desse, med vunnen kánnedom oin den för- mátnes ílygt ocli Suttungs förföljelse, begifva sig följande dag till Odens sal för att underrátta sig om, livein váldsverkaren vore, samt om utgángen af lians farliga företag: om han lyckats i detsamma, eller oin Suttung drápit honom. 110. Klagan öfver Odens trolöshet, dá han svikli- gen beröfvat Suttung mjöden och lemnat Gunnlad át sina tárar. Hvein knnde vál nu tro hans eder! — Finn Magnusen, Dietrich m. fl. antaga, att dessa ord áro lagda i játtarnes egen mun. Den ringed, som Oden hár sá- ges hafva brutit, var en ed, som aflades pá den heliga rirtg, som skulle finnas i hvarje större tempel pá alta- ret (d stalla). Denne ring skulle oflerpresten liafva pá sin arm vid allade lagting, lian sjelf skulle förestá (heyja), samt doppa lionom i blodet (rióda) af den oxe, som han offrade. Hvar och en, som hade nágon sak att afgöra inför rátten, skulle först aflágga ed pá denna ring (vinna liofseið at baufji), under áberopande af Frey ocli Njörd och den,allsmáktige Asen (Oden). 1 2) 1) Den yngre Eddan kallar ormen bland annat grafvitnir och grafningr. 2) Keysei-, Nordinændenes Religionsforfatning i Hcdendoinmen. Christiania 1847, s. 113.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Saurblað
(52) Saurblað
(53) Band
(54) Band
(55) Kjölur
(56) Framsnið
(57) Kvarði
(58) Litaspjald