(7) Blaðsíða 5
fá þannig litlu ráðið um skipan samfélags síns, verða áhorfendur
og þolendur, í stað þess að vera þátttakendur. í slíkum kerfum er
rödd kvenna veik og hagsmunir þeirra fyrir borð bomir.
Því viljum við leggja áherslu á að kannaðar verði leiðir til
aukinnar valddreifingar í stjómkerfinu. Við viljum valddreifingu
sem felur í sér að fjármála- og stjómunarvald færist frá miðstýrð-
um ríkisstofnunum út til fólksins í landinu. Einkum leggjum við
áherslu á að minnka miðstýringu og kerfisbindingu í skóla- og
menningarmálum og á sviði heilbrigðis- og félagsmála. A þessum
sviðum viljum við smáar og sjálfstæðar einingar, þannig að hver
og einn hafi tækifæri til að hafa þar bein áhrif á gang mála.
Valddreifing á þessum sviðum verður nokkuð mismikil eftir
eðli mála. Til útskýringar má nefna að við viljum t.d. að stefnt sé
að því að hver skóli fái fullan sjálfsákvörðunarrétt yfir þeim fjár-
munum sem ætlaðir eru til rekstrar og byggingar. Stjóm skólans
og stefnumótun yrði þá í vaxandi mæli í höndum foreldra, nem-
enda og kennara viðkomandi skóla. Með valddreifingu af þessu
tagi viljum við stuðla að frjórra og fjölbreytilegra mannlífi sem
tekur tillit til þess sem hver og einn hefur fram að færa þar sem
samheldni og samábyrgð sitja í fyrirrúmi.
SKÓLA- OG MENNINGARMÁL,
HEILBRIGÐIS- OG FÉLAGSMÁL
Framkvæmd þessara mála snerta mjög daglegt líf fólks í land-
inu og þó einkum og sér í lagi líf kvenna og bama. Þetta em því
málaflokkar sem við munum láta okkur miklu varða. Okkur þyk-
ir þeir hafa setið á hakanum undir forystu karla og á þessum
sviðum þarf að taka til höndum engu síður en í atvinnu- og efna-
hagsmálum.
5