(4) Blaðsíða 4
4
lágu vcroi, sem unnt er, at ásigkomulagi
hverrar tíuar.
3. gr.
Fjelagih telur fyrst um sinn einungis reglu-
meðlimi, en geymir sjer rjett til, síibar meir
au kjósa sér þá at) heiðurs-meðlimum, er þab
flnnur þess verhuga.
4. gr.
Allir prófastar landsins eru sjálflúosnir,
sem reglu-mehlimir félagsins; allir aurir, and-
legrar eba veraldlegrar stjettar menn, er styuja
vilja au) fjelagsins tilgangi, og gjörast þess
meulimir, beri þab upp viu forseta fjelagsins,
eba bera láti, svo hann aptur geti, á fundi
þeim, sem næst þar á eptir veruur haldinn í
fjelaginu, borií) þaí) undir fjelagih.
5. gr.
Sjerhver fjelagslimur hefur jafnan at-
kvæhisrjett á fundum félagsins, um þau mál-
efni, er þar vcrua upp borin, og getur gjört