50 Hagen — år den enda som deraf såtter sig i uteslutande besittning. De Eddiska kjeltarne ock hjellinnorna åro alla, hvar i sin mohn, gigantiska, ock ogat faster sig derfore mindre ofrånvåndt vid någondera sårskildt, då dcreraot i d. Nib. Not Cliriemliild nåslan ensam reser hnfvudet ofver alla de anilra, nedom henne stående, mer eller mindre under- ordnade bipersonerna. Gunnar kan naturligen ej, i foljc af sin medverkan till Sigurds dod och svikandet af sina eder, vara den Nor- diska diktens ålskling, men han slår dock i allo vida ofver sin Tvska motkild. Han år svag, inbunden oeh bedråglig; men så låg, feg och lumpen som Guntker år han dock ej. De forkållanden, uti hvilka han råkat, gora hans brott mindre afsky vårda, då deremot Gunther ej ens håri eger någon ursåkt for dem han begår, eller råttare låter begå. Gunnar medgifves dessutom att, genom en med heroiskt hjeltemod undergangen dod, forsona sin hlodskuld, då der- emot Gunther i all lyslhet mister hul'vudet. — Vid sitt frieri till Brynhi Ida var det ej fegliet, som aflioll Gunnar fråu att intrånga i den flamomgifna borgen. Gråne — som han lånat' af Sigurd, då hans egen hast Goto ryggade — ville ej gå under honom i elden, men val tordes han rida ■). Gunther deremot blef forskråckt vid åsynen af Brynhilds styrka, och i två-kampen år han endast en Marionett, till hvilken Siegfried båller tråden. Sjelf gor han ju endast åtborderna och låter denna bestå striden2); ja! vid kapp- loppet går det till och med så langt att han. af den osyn- lige Siegfried slåpas fram till målet3). En ånnu slåtare figur giir han i sjelfva brudgemaket, der han, bunden till hånder och' fotter, på våggen upphånges af sin unga brud 4 * *). Brytandet af troskapseden hiir ock, hvad Gunnar betrålfar, mindre vederstygglig, emedan han troilde att Sigurd svikit honom, och dervid leddes af en blind passion for Brynhilda, som i motsatt fali hntade att ofvergifva honom Då mordfor- slaget framstålldes, hlef han vred ”och tyngdes ned af Sorg” s); men vilkoret var for hårdt, ty ”det hade icke ofta timadt att från Konungar qvinnor gingo” — såger Sångcn *). Gun- ther blef genom Sigurds ed ofvertygad om hans oskuld 7) 1) Edda Sæmundar p. 205. *) D.iVib. Not. Str. 429. Ib. 437-4. S) Brynhildar-Qv. II: 13. 6) Ib. 14. 7) D. Nib. Not. Str. 805. Ib. 388.1, 2.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða [1]
(26) Blaðsíða [2]
(27) Blaðsíða [3]
(28) Blaðsíða [4]
(29) Blaðsíða 17
(30) Blaðsíða 18
(31) Blaðsíða 19
(32) Blaðsíða 20
(33) Blaðsíða 21
(34) Blaðsíða 22
(35) Blaðsíða 23
(36) Blaðsíða 24
(37) Blaðsíða 25
(38) Blaðsíða 26
(39) Blaðsíða 27
(40) Blaðsíða 28
(41) Blaðsíða 29
(42) Blaðsíða 30
(43) Blaðsíða 31
(44) Blaðsíða 32
(45) Blaðsíða 33
(46) Blaðsíða 34
(47) Blaðsíða 35
(48) Blaðsíða 36
(49) Saurblað
(50) Saurblað
(51) Band
(52) Band
(53) Kjölur
(54) Framsnið
(55) Kvarði
(56) Litaspjald