9 Glefcji því hver þann getur. gefi þeim styrk er má, hausti því víkur vetur von bráSar fallinn á. Vetrar þá hjúpur hvítur hvervetna sveipar land, og augab úti’ ei lítur unabar nema grand. Saman og inni una einhuga skulum vjer, minnast þess eins og muna, margt livaíi til glebi ber. Ilvaí) sem oss ber ab liöndum, hugfallast látum ei — tímans í straumi stöndum, en stríbum á móti ei! Harmi þá stangast ströngum, stríbanda máttinn þver, í leik og sætum söngum sorginni drekkjum vjer.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Saurblað
(30) Saurblað
(31) Band
(32) Band
(33) Kjölur
(34) Framsnið
(35) Kvarði
(36) Litaspjald