(12) Blaðsíða 8
8
|>að eru cngin hyggindi nð vera aumur í
dag, J>ó vjer kunnum að vcrða j>að á morgun.
í>ú getur cngan lilut átt hctri, cn góða
konu, cngan hlut heldur verri, en vonda
konu.
Hræsnin spillir sncmma hreinskilni æsk-
unnar, og afskræmir fegurstu blóm andans.
Vjcr ættum aldrei að tala, til að þókkn-
ast sjálfum oss, heldur þeim, sem hlusta á oss.
Auðurinn ætti að látast inn í hús vor,
en ekki í lijörtu.
Hygginn vinur og hæglátur er meira vcrð-
ur, en allt of ör og ákafur.
J>ví meiri sein þrautin er, j>ess meiri
frægðin að vinna hana; góðir stýrimenn fá
mestu frægð sína frá storinum og stórsjóum.
Dygðin cr vissasti gæfuvegur, hún sykrar
alla nautn, og er bezta bót við öllu böli.
Oþakklátur maður fagnar ekki nema cinu
sinni af velgjörningnum, en þakklátur mað-
ur allajafna.
Hafðu ckki tvennt undir í einu, því j>að
spillir hvað fyrir öðru.
Sá, sem ekki kærir sig um litla yfirsjón,
drýgir aðra meiri.
Láttu ekki augað hlaupa yfir eyrað, nje
tunguna eins langt og fæturna.
j>að er hin mesta yfirsjón að hugsa, að
maður hafi sjálfur cnga.
Sá, sem þiggur velgjörning, ættialdreiað
gleyma því; sá, sem gjörir góðverk, ætti
aldrei að minnast þess.
Gamansemin er eins og eldglæring, sem
brýstí gegnum skýflóka, ogblikarrjettísvip
Glaðlyndið viðheldur eins konar dags-
birtu í sálunni, og lætur liana njóta cins
og stöðugrar og ævarandi heiðríkju.
Bið ekki annan um j>að, sein þú mundir
neita sjálfur um, værir þú bcðinn.
Ef vjer rækjum kurteysina burt úr lieim-
inuin, þá tæki hún með sjer helming allra
dygða, sem þar eru fyrir
j>að hjarta, sem vináttan hefur vermt og
þlíðkað, þolir ekki iðuglcgar ávítur.
Talaðu ekki meira við ókcnndan mann
heimuglega, en }>ig gildir einu hvar fer.
Ef þú vilt lifa i friði og ró, þá máttu ekki
heyra, njc sjá, nje segja annað, en gott eitt.
Hvað meinlausar 'sem glettur þínar eru,
þá er samt ekki gottað gjöra vana af glettum.
Sá hefur drjúg inngjöld, scm fáhefurtil-
efni til útgjalda.
Að launa illt með góðu, er höfuðprýði
kristilegrar breyttni.
Ekkert fjelag getur beðið meira tjón, cn
að glata grundvallarreglum sínum.
Varastu það stærilæti, er þú missir fyrir
af gagnsmunum góðra ráða.
Ihugaðu, áður en þú talar. íhugaðu, við
hvern þú talar. íhugaðu, hvcrnig þú talar.
Ihugaðu, um hvað j>ú talar.
það er ekki nóg að taka að sjer gott
málefni, vjer eigum líka að fram fylgja því
með þeirri hjartans alúð, sein gott mál á
ætíð skilið.
Vinn af alefli, meðan þú ert ungur, þú
munt vilja fá hvíld, þegar þú eldist.
Ávítaðu aldrei vin þinn, án þess að tala
honum vel til um leið.
Flýtir er fátækleg afsökun; hafðu tíma
fyrir þjer, og gakk svo vel frá verki þínu.
Hugsaðu eins og hyggnir menn, en talaðu
eins og alinenningur.
Dulinn hugur og djarft útlit fer óhult leið-
ar sinnar gegnum lífið.
Sjerhverjum manni bcr að leita sjcr heið-
urs, ekki með því að rífa aðra niður,
heldur með því að hetja sjálfan sig upp.
það er eyðslumanninum eins ógeðfelt, að
halda reikning yfir útgjöld sín, eins og
syndaranum, að rannsaka brcyttni sína.
Enginn söngur er inndælli eyra þínu, en
rödd þess, sein kallar þig velgjörðamann
sinn.
Hvers eins eigiðbrjóst er vissastí geymslu-
staður leyndarinála hans.
Vinn svo á meðan þú ert ungur, að þú
hafir huggun af að minnast þess, þegar þú
verður gamall.
Ohófsmennirnir lifa til að eta og drekka,
en hygginda og hófsmenn eta og drekka til
að lifa.
Hlýðið heilræði, Islendingar! Látið bæn-
ina stíga upp, svo náðin komi niður, nú á
þessari hálfu öld, sem í hönd fer!