alio loco monstrarc studuimus a), prior ad Corintliios epistola a. 57 scripta sit, altera vero sub íinem eiusdem vel in initio insequentis anni, elapsi iam crant 28 anni post conditam ecclesiam cbristianam; boc temporis spatio late per terras propag-atum est evángelium, neque íieri non potuit, quin ii, qui aut fidem ei iam baberent, aut eius notitiam pleniorem adquirere cuperent, accuratam de vita Domini eiusque sermonibus et íáctis narrationem deside- rarent, atque adeo, qui ad hanc rem idonei essent, ad bæc literis mandanda impellerentur2). Summo igitur iure statuere nobis videmur, iam illo tem- pore ”nndtos talcrn narrationem contexere adgressos”, Lucamque, quem in- tima familiaritate primorum testium fruentem reperimus, eoruin vestigia secutum esse. Matthæum iam illo tempore Evangelium suum composuisse, æque veri- simile est et testimoniis totius veteris ecclesiæ confirmatur; id autcm quum bebraico vel aramaico sermone confecisset, tanto minus erat, cur Lucas, multa præterea liabens quæ adderet, a novo Evangelio græco sermone adornando abstincret. Quid autem de Marco dicenduin est? Magis magisque se doctis commcndat illa sententia — cui nos etiam calculum adiicere non dubitavimus3) — Marcum ante Lucam scripsisse, eiusque Evangelium inter fontes Lucæ fuisse. Tota autem antiquitas testatur, Marcum Petri de Domino narrationes literis consignassc, necnon Marcum cum Petro Rornæ fuisse, ibique sine dubio Evangelium suum conscripsisse. In commentatione, anno 1813 divulgata1), deprima commorationeRomana Apostoli Petri, evincere conati sumus, Petrum sub íinem imperii Claudii vel in initio imperii INeronis Romam venisse; mortuus autem est Claudius a. 54. In eadcm commentatione siniul monstravimus, qnibus diíficultatibus se implicent, qui ex 1 *) Annalium Paulinorum adumbratio pa{f. 22 sq. ”) Adserit quidem Gfrörcrus (®ie I;eílige 2age 1. 67) primos evangelii adnunciatores non ad scribendum proclives fuisse, bominisquc œtatem praiteriisse. antcquain liistoria Jesu literis mandarctur. Hoc autcm undc compertum habcat, non addit. Lucas rcrte, qui tamen hac ætate vixit, multos iam hanc rem adgrcssos fuisse, declarat. 3) Dm be fijnoj)tíjfe Œoangeíier. Sií;eologijf Æibsjíríft, itbg. af ©cíjarling cg ©ngelstcft. 13. 6. §. ©. 142 ff. *) ®íí>enjfa6eííge jjcr^anblinger ceb ©iellanbó ©tiftí Sanbemobe. 18. 2.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald