ríkispólitík vor sé ekkert nema undirdánug jeppniennska — og þykjumst elcki vita, að vér gæturn rækt mikilsvert hlutverk á alþjóðlegum vettvangi, verið lýsandi fordæmi í heimi sem stefnir alvopnaður að eyðingu sjálfs sín. Samkvæmt lögfræðilegri skilgreiningu höldum vér sjálf- stæði voru að mestu enn sem komið er, en það liggur i sárum i hjarta voru. Og vér glötum hæði ylra og innra frelsi voru til fullnustu, ef vér endurnýjum ekki að hragði liin fornu gildi vor, í orði og á horði, í liugsun vorri og verki. Manndómur þjóðar er partur af sjálfstæði hennar, andleg alvara er hluti af fullveldi hennar, þessi litla þjóð fær ekki staðizt án mannlegs og menningarlegs sið- gæðis. íslendingar þurfa að vakna og hugsa sitt ráð án undanbragða — einnig vegna þess, að nú stefnir að oss nýr háski, sem yfirskyggir hverja hætlu í sögu vorri fyrr og síðar: Manndómur og sjálfstæði 11

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28