um merku kaupmannaritsmíðum og burgeisasamþykkt- um; og einnig rná vera, að hinir flasfengnu og auðtryggu valdsmenn vorir hafi fengið smávœgilegan eftirþanka, þegar þeir fóru að stafa sig fram úr klásúlum Rómar- samningsins. Svo mikið er vist, að eftir nokkra hríð datt áróður liinnar nýju rithöfundastéttar að mestu niður, en valdsmennirnir tóku að lialda því á lofti — þvert ofan i málflutning vitnanna — að vér gætum einmitt ekki gerzt fullgildir aðilar að Bandalaginu. Yér ættum líklega að láta oss nægja aukaaðild að náðarfaðminum við Rín. Síðan hafa línurnar skýrzt betur. Þrír stjórnmálaflokk- ar eru andstæðir inngöngu vorri í Bandalagið, livort sem hún heitir full aðild eða aukaaðild. Formaður stærsta flokksins af þessum þremur sagði nýlega á landsþingi ungra flokksmanna sinna, samkvæmt endursögn í'lokks- iilaðsins: „Mætti raunverulega segja, að aðild Islend- inga að því bandalagi (l>. e. Efnahagsbandalaginu) væri sama sem endalok Islands sem sjálfstæðs ríkis, og einn- ig glötun íslenzks þjóðernis, tungu og menningar. Mætti líka segja, að sjáll' stjórnarskipun bandalagsins samrýmd- ist varla lýðríeðishugmyndum fslendinga“. Og í blaðinu var sérstaklega tekið fram, að landsþing þessara ungu manna hafnaði „allri aðild“ að Bandalaginu. Hinir tveir flokkarnir, sem í fyrra festu svo skyndi- lega og ástríðufulla ásl á Bandalaginu, liafa slakað nokk- uð á beinum ástarjátningum; en þeir liafa ekki skipt um þá skoðun, að vér eigum að vígjast hinni slórevrópsku brúði í einhverju formi. Ritstjórar þeirra ræða um Banda- lagið annað veifið í blöðum sínum; og þótt leitað væri logandi ljósi í öllum þeim ritsmíðum frá upphafi vega lil þessa dags, þá skyldi aldrei og hvergi finnast þar minnsta ábending um það, að íslendingum kynni af ein- hverri ástæðu að vera óhyggilegt að tengjast Bandalaginu eða ganga lireinlega inn í það; maður gagnrýnir vist ekki væntanlega brúði sína. Það örlar hvergi á fræðslu um stjórnarskrá Bandalagsins; aldrei er vikið að þeim ákvæðum, sem l'ormaður Framsóknarflokksins taldi fela í sér endalok íslenzks sjálfstæðis, ef vér gengjumst und- ir þau. Það er sem sé hvorki boðið upp á efnislega kynn- ingu né hlutlæga röksemdafærslu; það er gripið til hinnar margreyndu áróðurslistar, sem felst í moldviðri og fölsuðum hálfsannleik. Ráðberrar vorir láta nú í veðri vaka, að aukaaðild henti Aukaaðild að náðar- faðminum Enga gagn- rýni á brúðina! 13

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28