(25) Blaðsíða 25
ar að lelja síauknar þjóðartekjur þá einu sömiu nauðsyn;
oss dygði jafnvel eins og sakir standa að skipta þeim
réttlátlega milli þegnanna og hamla við athæfi svarlra
ofríkismanna i framleiðslukerfinu. Þessi litla þjóð stenzl
ekki fyrir sement silt eitt né fyrir það alúmín, sem hér
væri framleitt með útlendu fjármagni. Vér skulum liag-
nýta það efnahagslega orðafar, sem menn ímynda sér að
þeir slcilji hezl um þessar mundir — og segja: vér eig-
um að hafa það fyrir stafni í ríki voru, fyrst og seinast, að
framleiða menningu, ávaxta innra líf, hækka prósentu
mannlegrar reisnar, lcosta kapps um að hafa jafnan hag-
kvæma andlega gjaldeyrisstöðu. Hér hýr engin einangr-
unarstefna að haki, heldur sá skilningur að lítil þjóð í
fjölmennum og hraðminnkandi heimi verður að leggja
rælct við þau gildi, sem ekki verða vegin á þúsundtonna-
vogir milljónaþjóða, við þau verðmæti sem eru óháð
stærð og vexli og fjölda — ef hún vill lialda velli. Vér
eigum að hafa það fyrir stafni i hinu íslenzka þjóðríki
að ástunda list og mennt og persónulegan þroska þegns-
ins -— þólt slikur hoðskapur kunni að hlægja þá, sem
reistn sér tvö hundruð fermetra ibúð í gær og dreymir
þar í stofunum gjaldeyri fyrir alúmín á morgun. Sjálf-
stæði vort er ekki orð í veizluræðu né útflutningsvara
á hafnarbakka; það grundvallast á andlegum þrótti þjóð-
arinnar — og ef liann stendur ekki, þá fellur það með
honum.
★ ★ ★
Vér hlutum fullveldi 1. desemher 1918, fyrir 44 árum.
Löngum siðan hafa stúdentar lialdið þann dag hátíðleg-
an og jafnan tengl dagskrá hans sjálfstæði voru og frels-
isbaráttu. En á allra seinustu árum hefur orðið fremur
óskemmtileg breyting á ]>essu efni; og 1. desemher 1962
er ekki fagnaðardagur íslenzks sjálfstæðis og ekki einu-
sinni hátíðisdagur islenzkra stúdenta. Meirihluti þeirra
ákvað i haust, að 1. desemher i ár skyldi verða flokks-
pólitískur áróðursdagur; og umræðuefni dagsins er „hælt-
an, sem islenzku þjóðfélagi slafar af kommúnistum“.
Samtök hernámsandstæðinga vita, að þau eru ein grein
þess „kommúnisma“ sem nú skal rista níð. Andstæðing-
ar vorir hafa um langa liríð ekki mátt heyra hlutleysi
nefnl án þess að koma Krústjoff í hug, ekki frið án þess
að minnast Moskvu, ekki afnám herstöðva eða afvopn-
Hagfræði-
'legt tal
um andann
Um 1.
desember
25
(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28