(14) Blaðsíða 14
u
vorn: Jón Jiórðarson fra Reykhólum í Barðastrandarsýslu,
Jónas Guðmundsson frájiverárdal í Húnavatnssýslu, bókiðna-
menn, og Pjetur Hansen , lyfsölupiltur frá Reykjavík. Á
hinn bóginn hafa þessir Qelagsbræður vorir farið heim til
Islands: Jón Sigurðsson, cand. theol., Björn Snorrason,
EgiII Ilalldórsson , Símon Guðmundsson og 3>orgrímur
Jónsson, iðnaðarmenn.
Af |>essum skýrslum má sjá, að árið sem leið hafa
291 karlmenn, sem vjer vitum, gengið í lög með oss, og
þar að auki 10 kvennmenn. Er þetta eigi lítill styrkur
hindindismálinu; J>vx vjer gjörum ráð fyrir, að Jeir, sem
ganga í hindindisfjelög, haldi orð sín og verði bindind-
ismenn. Vjer getum að sönnu ekki borið móti J>ví, að í
mörgum brjefum hafa borizt hingað j)ær frjettir, að hjer
og hvar á landinu drekki jþeir eptir sem áður, sem ritað
hafa nöfn sín á bindindisskrárnar. Vjer höfðum getið
Jess til, að stöku drykkjumenn, sem mjög væru orðnir
undir syndina seldir, kynnu fyrst í stað að brjóta lögin
af breiskleika, en fáum mundi verða j)að optar, enn um
sinn. Líka höfðum vjer búizt við, að á Islandi mundu
þeir vera til, eins og annarstaðar, sem hvorki hirða um
orð nje eiða, En j)ví hefðum vjer aldrei trúað, ad marc/ir
af löndum vorum væru þeir níðingar, að takast á hendur,
mcð fullu frelsi, að leggja góðu málefni liðsinni, en
bregðast svo undan, þegar minnst vouum varir, og rjúfa
tryggðir við fjelaga sína. J>ess vegna höldum vjer og, að
Jessar fregriir geti ekki allar verið áreiðanlegar, enda eru
sumar þeirra þannig lagaðar, að ekki er ólíklegt, að þær
hafi eilthvað aflagast á leið sinni yfir landið, ekki sízt í
munni þeirra, sem hafa illan ýmigust á bindindinni, af
j)ví þeir sjá, að eptir Jjví sem hún Jróast, eptir J)ví
minnka Jjeir og verða öðrum að athlægi.
Til þess að koma öllu bindindismálinu í sem bezt
horf að löguninni til, hyggjum vjer jiað vera óskaráð: