(3) Blaðsíða [3]
Myndræn samstilling og eftirlíking náttúrunnar er yfir-
leitt að finna í eldri list. Hin myndræna samstilling er
þar oft hulin bak við náttúrueftirlíkingu. Margir lista-
menn tuttugustu aldarinnar leggja áherzlu á að hið mynd-
ræna sé svo mikið meginatriði myndlistarinnar, að ekki
sé rétt að hylja það bak við eftirlíkingu þess, er við sjá-
um. Þrátt fyrir þetta vilja flestir nútímalistamenn sýna
eða gefa líf náttúrunni í verkum sínum, en þeir vilja
gefa þetta líf með listrænni samstillingu, en ekki með
því að afrita hið ytra útlit náttúrunnar.
1 listinni er ekki framför eða framþróun, heldur ekki
hnignun og ekki kyrrstaða. Listasagan sýnir hverjum
þeim, er vill sjá, að hvert tímabil á sína list, sem er tíðar-
andanum samkvæm. í dag erum við ekki að hugsa um,
hvort myndlist Assýringa hafi verið „betri“ en list Egypta,
eða öfugt. Við gleðjumst aðeins yfir því, að tvær ólíkar
þjóðir sýndu okkur þá listrænu hugsun, sem var til og
lifði, hjá hverri þjóð á ákveðnu tímabili.
Það væri undarlegt, ef listin í dag væri eins og listin
var, þegar afar okkar og ömmur voru á bezta skeiði.
Listamaðurinn, sem lifir í dag, er barns síns tíma, sem
maður og sem listamaður. Ef hann er ekki barn síns
tíma (eða komandi tíma — í bezta lagi), hvar á hann
þá heima?
Gunnlaugur Scheving.