20 Fiara, f., ebb; afvensá den flata strand, som öfversköljes af floden; kommer troligen af jiarr, aflagsen. Storö, en af de tvá stoi'a öarne i Sunnliöröaland, norr om in- loppet till Bumlarjwrör. Pá norra sidan lág kungsgárden Fitjar, pl. af jit, f., en bördig strandáng. VIII. Den fox-sta hálften af denna sti'of har varit underkastad en flerfaldig tolkning. Den márkligaste af dessa ár Munchs, som vi derföre anföra. Han utesluter orden lclcu, i 3:dje raden, och um bauga, i den 4:de, och sammanstáller orden sálunda: roönar randar bléndust und himni viö Sköglar skjs veör, samt öfversát- ter: de blodfárgade sköldar blandade sig under den klara him- melen i Skaguls skys, d. a. sköldens, váder, d. a. striden. Men dels uteslutandet af de tre orden, dels den betydliga omkast- ningen, hvilken, om den ock hvarken ár oförenlig med tiden för sángens författande, eller ens i sjelfva sángen saknar exem- pel (str. VI), dock ár der högst sparsamt anvánd, och sáledes, der den finnes, misstánkt, hafva föranledt mig att vága ett för- sök till tolkning, der dessa svárigheter kunde, átminstone till nágon del, öfvei-vinnas. Jag sammanstáller derföre sálunda: roönar randar bléndust viö- und himni, Sköglar skýs veör léku viö um bauga. Se öfvei'sattningen. BUndust, af blanda (blend, bUtt, blandinn), blanda, hvilket dock oftare böjes svagt. Roönar, í'ödfárgade, blodiga, part. af rióöa. Ftönd, f., rand, och, i öfverflyttad bemárkelse: sköld. Himinn, m., himrnel, got. liimins, fht. himil, mht. himel, himele; jfi'. fe. heofon, heofone, e. lieaven, fsx. hebhan, hevan, o. s. v. Léku viÖ, lekte med hvarandra, liksom det föregáende: bléndust viö, blandades om hvarandra. Baugr, m., ring, se ofvan; derföre áfven: sköld. Ymja (umda), brusa, susa (hvaraf játten Ymir); jfr. hels. uma (umde), stánka, gifva ifrán sig ett lxemskt ljud under sömnen. Oddlár, uddvágor, d. á. blod, af oddr, m., udd, spjut, och lá, f., vátska, haf, vág. / Oöins veör, Odens vádei', d. á. striden. Ilníga (hníg, hné, hnigum, hniginn), sjunka, falla, böja sig, got. hneivan, fht. fe. hnigan, nht. sich neigen, sv. niga. Mœkir, m., ett kort svárd, got. meki, n., fe. méce, gr. gá/aiocc. Jfr. sskr. mah, lat. mactare, slagta. IX. Döglingar, konungai’, antingen, ehuru osannolikt, efter Halfdan den gamles femte son, Dag, sásom det beráttas i Snor-

(1) Band
(2) Band
(3) Blaðsíða [1]
(4) Blaðsíða [2]
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Blaðsíða 25
(30) Blaðsíða 26
(31) Band
(32) Band
(33) Kjölur
(34) Framsnið
(35) Kvarði
(36) Litaspjald