i eíia krampa, aíb minnsta kosti má þá gefa hana inn ein- staka sinnum. 5. Laultdropar (Tinctura asæ foetidæ) eru ómissandi me&al á móti þeirri tegund barnaveikinnar, sem fylgir liyrlííngur með krarnpa. þeir eru vifchafbir á þann hátt, aí> menn setja barninu stólpípu xír nýmjólk eSa hafur- seybi, og láta. eptir aldri barnsins, 6 til 12 eta altab 20 laukdropum í hverja stólpípu. 6. Aburður við barnaveiki a<5 bera á hálsinn ab utanverbu, og nicur eptir brjóstinu, er þenanlegur í öll- um tegundum veiki þessarar og má bera hann á meb volgri hendi, 4 sinnum á dag. 7. Edik. þab hefur opt sézt, ab edik í stólpípu hefur haft gófca verkun á veiki þessa. Nafnfrægur læknir hefir brúkah þab meb heppni, og lét hann iáta eins margar matskeibir í hverja stólpípu, eins eg börnin voru margra ára. Yiö allar stólpípxxr, sem þessum börnum eru settar er þess aft gœta, ab ekkert salt má láta í þær, haíi barn- inu ábur veriö gefic inn calomelsdupt þau, er hér eru nefnd. 8. Spansftugnapiástur. Lini börnunum eigi kyrk- íngurinn viS uppsöluvatnið og ealomelsduptið, þá er ráÖlegast, ef veikin er megn, aí> leggja stóran spansllugna- plástur framan á hálsinn, og láta grafa í sárinu meb venjulegu dragsalve eba tjörusmyrslum. 9. Blóðtaka. }>egar kyrkíngurinn grípur böru, sem eru 6 ára, eÖa eldri, getur opt komit) at> nokkru gagni ab taka þeim blób á handlegg, en þó má eigi láta blæba meira enn svari litlum bolla. þab gefur ab skilja, afc öll þessi meböl og tilraunir vib barnaveikinni, verbur ac t iö liafa svo íljótt, sem því vercur ýtrast vib kornib. Mec því mér í Danmörku tókst ab lækna nokkur börn, sem höfcu barnaveikina, meb köldu vatni, þá vil eg rába öllurn til, þegar í hina ýtrustu naut) rekur, at> reyna mebal þetta, því mörg dænii eru til, úr öbrum

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Saurblað
(14) Saurblað
(15) Band
(16) Band
(17) Kjölur
(18) Framsnið
(19) Kvarði
(20) Litaspjald