
(20) Litaspjald
GretagMacbeth™ ColorChecker Color Rendition Chart
Uoi barnaveikina
og; meðöl þau er við henni eiga.
14 öfnunarhóstinn kallast almennt mí á dognm hjá oss,
annafchvort ltyrMngur e&a barnaveilti, og kemur seinna
nafnife af því, ab veiki þessi hefur nú í undanfarin ár
veriö svo almenn hjá oss um allt land, á fjölda af
börnum.
Veiki þessi byrjar og heldur áfram meb ýmsum
hætti, en abaleinkenni hennar er þó þab, aS börnin fá
andarteppu þá er fram líbur, og deyja úr henni. Stund-
um byrjar veiki þessi allt í einu, eins og upp úr þurru,
meb miklum og áköfum hósta, hæsi og andþrengslum;
börnin verba þá strax hás, og hrökkva almennt upp úr
svefni vifc hóstann, og andköfin. þessa art barnaveik-
innar kalla menn almennt hyrkíng með icrampa (sina-
tegjum). Ekki kvarta þessi börn yfir neinum verki í
barkakýlinu e&a hálsinum, og ekki sjá menn nein mis-
smíbi, hvorki á barkakýlinu a& utanverbu, né heldurinn-
an í munninum eöa í kokinu. þessi veiki er „lcrampa-
hennd“ og getur, ef illa vill, orbib brá&drepandi.
Ilinönnur tegnd barnaveikinnar er kyrkíngur með bólgu
íbarieakýlinu efca sjálfum barkanum. Hún byrjar meí)
sleni, sóttarumleitun (Feber) nokkurskonar deyfb oghæsi,
líkt og í kvefi; þau börn, er fá þessa tegund veikinnar,
kvarta um verki í barkakýlinu og sjálfum barkanum;
þau eru mjög hás, ákaflcga þorstlát, og brennandi heit á
líkamanum. þegar veikin magnast, en þab verbur opt á
fáum tímum, fá þau hör& og mikib áköf hóstaköst, og