18 voru, karlmannlega að verið, með þvi líka veg- urinn var býsna langur. Eitt sinn var það sem optar, er Ólafur var á fiskimiði í Akurnesingaleitum, langt undan landi, að veður fór vaxandi og sjórinn ókyrðist. Björn Teitsson var þú háseti hans og þótti of mikið dregið á skipið, í slíku veðri — því hann var fremur sjódeigur. Ólafur ljet enn draga nokkra fiska, en segir síðan Birni að draga stjórann, sem var, að venju, hans ætlunarverk. 5egar stjórinn er kominn undir borð, spyr Björn: Bhvar á að láta stjórann, formaður?“ „í sjóinn ef ekki er rúm í skipinu“, mælti Ólafur; „svo skal vera“, segir Björn, sker á hankann, og lætur stjórann falla í sijóinn. Ekki vandar Ó- lafur um þetta hið minnsta, en nú halda þeir til lands og ná ekki lendingu sinni. iþegar þeir voru landfastír, gengur Björn af skipi, og hraðar sjer sem mest hann getur úr sjóklæðum sínum, því hann var ekki ugglaus um, að eitt- hvaðmundi ískerast. En sein Ólafur sjer þetta, bregður hann við skjótt ogvill ekki verðaseinni. Og þegar hann er kominn að öllu leyti úr sjó- klæðum sínum, er Björn eigi kominn neina úr annari skálmirmi, og var sú mjög rifinn og með öllu ónýt, svo hafði hann flýtt sjer mikið, en orðið ærið stirðhendtur. Björn hætti þá, og mælti 3 hálfurn hljóðum: njeg held jeg hafi ætlað að flýta mjer nóg*. „Já“! sagði Ólafur, ,en flas

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Saurblað
(30) Saurblað
(31) Band
(32) Band
(33) Kjölur
(34) Framsnið
(35) Kvarði
(36) Litaspjald