
(6) Blaðsíða 4
4
Hjer höfum við haft álitleg dæmi i fjár-
kreppunni. Raunar var fjármálastjórn sú,
sem kend var við Magnús Guðmundsson
frámunalega bjánaleg.*
Atvinnuvegirnir komast í kaldakol fyrir
heimskulega stjórn kapítalistanna, sem ekki
taka tillit til þarfa manna, heldur leggja
alt kapp á að framleiða fyrir markaðinn.
Griðarmikil orka tapast og að lokum kem-
ur neyð og alment hungur. Það verður að
kallast hungursneyð, þegar næringarefni
þau, sem þorri viunandi manna hlýtur, er
langt fyrir neðan það lágmark, sem heilsa
manna krefst. Þannig hefir þvi verið varið
hjer siðustu árin. Ymsar nauðsynjar, l. d.
sæmileg húsakynni stíga svo í verði, að
menn, sem vegna erfiðrar vinnu þurfa góð-
ar íbúðir, verða að láta sér nægja aumustu
kytrur, þar sem saggi og pestarloft styttir
þeim og afkvæmi þeirra aldur. Hitaefni
eru svo dj r, að lofthiti úr volgum lungum er
látinn nægja og þarafleiðandi byrgt fyrir
allar glufur. Þangað er því auðratað fyrir
magakvilla, lungnabólgu og tæringu.
Alt eru þetta afleiðingar kapítalismans og
*) Mikið skemtu Danir sjer að yfirlýsingu lians um að fjár-
kreppan væri liðin hjá, haustið 1920.