5 hjá þeim verður ekki komist, nema að breytt sje að fullu um framleiðsluaðferð. Það nægir ekki að prjedika verkamanna- samtök og samvinnu í kaupskap. Þau eru aðeins meðöl, sem ekki fela í sér neina al- gerða bót. Smáborgaraleg samvinnustefna, eins og hún er rekin hjer, og viða annars- staðar, er í raun réttri alsendis máttlaus gagnvart stjórnendum framleiðslutækjanna; hún gengur ekki inn á verksvið þeirra, en heldur sjer að eins að þvi, að fækka »milli- liðunum«, sem hún rjettilega nefnir heild- salana. Hún sparar að meðaltali 1—2 óþarfa milliliði milli framleiðendanna og neytenda og dregur þarmeð nokkur °/o af útsölu- verði vörunnar. Þarmeð er líka alt búið, því sú hliðin, sem út snýr, o: útflutnings- deildirnar eru aðeins samtök smærri fram- leiðenda um að útvega góðan markað (o: hærra verð) fyrir landbúnaðarafurðir þær, sem viðkomandi fjelagar hafa á boðstólum. Samvinnumenn hafa reynt að fara út fyrir þessi takmörk, en bæði er að það hefir verið i smærri stíl og auk þess hepnast misjafnlega. Kaupfjelög verkamanna hafa eina sögu- lega þýðingu. Þau eru meðöl, sem verka- menn nota sjer, en fela ekki frekar en hin

(1) Page [1]
(2) Page [2]
(3) Page 1
(4) Page 2
(5) Page 3
(6) Page 4
(7) Page 5
(8) Page 6
(9) Page 7
(10) Page 8
(11) Page 9
(12) Page 10
(13) Page 11
(14) Page 12
(15) Page 13
(16) Page 14
(17) Scale
(18) Color Palette