61 Torfæus, forklarade Saxo krig, och larde, att all lycka borde sdkas på Island, som nyligen oppnat sina omåtliga sagoskatter. Med Torfæus borjade då många att hoppas, att man hådanefter val kunde med hjelp af de talrika is- låndska stamtaflorna och konungaraderna taga skelettet till den danska historien af islåndarne, kdtt och muskler till de serskilda grupperna, såsom hittills, af Saxo, och efter denna åsigt framgingo alla sedan den tiden, men ingen med ifrigare sanningskårlek ån Suhm. Imedlertid anser jag mig i fbrut offentliggjorda undersokningar ha tillråck- ligt bevisat, att Torfæus, i st. f. sanning, blott framsatte nya villfarelser *), och att islåndarnes genealogier lika litet duga till grundval for en dansk historia, som Saxos blom- sterrika berattelse. Val år jag mycket bojd for att också vid detta tillfålle upprepa en i lifvet så ofta gjord erfa- renhet: att det nemligen, hvad trossaker och ålsklings- ideer betråffar, ej år mojligt att alldeles ofverbevisa det menskliga forståndet, och ingen skall heller genom min handling hindras i att undvika allt det, som storer hans bojelse, hans fosterlåndska forkårlek eller hans poetiska svårmerier, och med ny forspånning for den gamla rust- vagnen åter forsoka den gamla sandvågen. Blott den rått vill man forbebålla sig: att gdra prdfvade erfarenheter gållande och, for sin del, också skrifva hvad man tror. Just for att sluta ett vapenstillestånd emellan saga och historia, hvaraf med tiden kan blifva en på båda sidor erkånd fred, beråttar jag den aldre historien efter grund- laget i de frankiska och engelska uppgifterna, hvilka under- kasta sig årsråkningens moraliska tvång. Det må val vara, att derigenom månget historiskt element, som kan ligga i den gamla sagan, går forloradt; men det torde också ha sin nytta, att det någongång skrifves en alltfor fattig *) I ”Forsehungen auf dem Gebicte der Geschichte”, ett varderikt arbete, som vi framdeles skola gora oss till godo, helst hvad Dahlmann, så val der som i det ofranstående, yttrar, ebuiu ursprungligen afsedt for Danmark, likval eger samma vigt for Sverige, der ej blott islandarne, utan afven lSnge Saxo, Sfvat en stor inflytelse. Vid anmårkningen harofvan sid. 33 rBrande Svionernas ursprungliga bem på siidra iistersjokusten må tillåggas ur Dahlmann 1.20 namnen Svcntana, Zventiveld, Sventine-fåltet, Seenfiiie-lloden; vid den mecklenburgska floden Varnow låg ett Schwan. Utg:s anm. ♦

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82