sågelserna, antager, utin att ge akt på de inheniska kållorna, på det gamla viset om livarandra Taciti, Pto- lemæi och andras underrattelser, oel) det resultat, hvar- till lian kommer, måste således vid en sådan forvirring blott blil’va del, att vi egentligen ingenting veta; se Fb- retalet VII!. Vidare kunde Anglerne alldeies icke hafva utvandrat från vårt Srbleswig: Zeuss menar s. 155, att Angul, angelsachs. Ongel, blott vore ett landskapsnatnn, som ålven forekommer i Norge ilti Halogaland ocli i det inre Tyskland, oeh att det l'iirst bade genom underråt- telser med sjbl'arande lirukats i forbindelse mpd de Ang- lers mmn ocli tåg, hvilka grundade den engelska staten. Han drar således icke i betånkande att motsåga alla min- nen i detta folks sagor, alla v'tnesbdrd af dess historie- skrifvare, oeh derjemte Tacitns, blott for att Egyptiern måtte hafva rått. Hans tydning af Teutonerne på Ju- tarne fdranleder honoin till det antagandet s. 500, 501, att Theudebert, Frankernes konung, hade besegrat dpssa jemte Sachsarne |iå deras gamla område rnellan dfra Ha- vel och Ostersjiin; och det synes icke falla honom in, att det strider einot all historia, att de besegrade Ku- terne och Sachsarne, då kallade Danus Saxo Euthio, dem Venantius Fortimatus omkring 580 omtalar, blott voro de sjordfvareskaror, som sedan det tredje, ja sedan det forstå och andra ånda till det sjette århundradet kringsvårmade alla Galliens, Britaniens, Spaniens, Italiens kuster, hvarvid de ån kallades Jutar, ån Heruler, Sue- ver, Angler, Warner, Frieser. men mestadels Sachsare, hvilka alla utdrogo från vår halfd och den nårbelågna nederlåndskt-friesiska kusten, hvilka grundbide en koloni i det nuvarande Normandie, Otlinga Saxonmn, vid nedra Rhen besuto ett stalle Tilbringen, det Childebert 595 forstbrde, samt efterhånd befolkade England, och hvilka sedermera på alla punkter de intagit ellejr besokt efter- foljdes af Nordinannerne, som någon gang visade sig jemte dem redan i det sjette århundradet. Om vi egde en båttre historia ofver den nedersachsiska stammen, ån den vi hafva, så skulle den skildra for oss hela detta stor- artade sjolif: ofver sjdn går våra saclisiska forfaders van- dringståg: underråttelserna åro spridda, men icke så spar- samma och sallsynta. Midt under deras bragder upplef- de herrliga sånger, liksoni bland de mol sodern ofrer

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82
(83) Blaðsíða 83
(84) Blaðsíða 84
(85) Blaðsíða 85
(86) Blaðsíða 86
(87) Blaðsíða 87
(88) Blaðsíða 88
(89) Blaðsíða 89
(90) Blaðsíða 90
(91) Blaðsíða 91
(92) Blaðsíða 92
(93) Blaðsíða 93
(94) Blaðsíða 94
(95) Blaðsíða 95
(96) Blaðsíða 96
(97) Blaðsíða 97
(98) Blaðsíða 98
(99) Blaðsíða 99
(100) Blaðsíða 100