loading/hleð
(32) Blaðsíða 22 (32) Blaðsíða 22
22 elckert nafn í daglegu máli; efnafræfeingarnir kalla þá stofna, ebur sýrustofna (Itases). Sýrnr og sýrustofnar eru þeirrar náttúru, ab þau samlagast og nema þá burt einkenni hvers annars. þegar sýrur og stofnar blandast saman, þá kalla efnafræfeingar þaS sölt; og skipta þeir söltunum eptir jöfnufei þeim, sem er á millum sýrunnar og stofnanna. þegar jafnt er af sýru og stofni í einhverju salti, þá kallast þab hvorkinlegt, því þá ber hvorki á einkenni sýru nje stofns. Hafi saltife fremur ein- kenni sýrunnar en stofnsins, kallast þab súrt, en aptur á múti stofnkennt, ef meira gætir einkennis hans. Menn kalla sýrurnar eptir heiti stofna þeirra, sem þær eru í sambandi vib. Sje stofnin t. a. m. brennisteinn, nefnist sýran brennisteinssýra, sje stofnin glór, kallast sýran glúr- sýra o. s.frv. Myndi eldib sýrur ásamt einhverjum stofni, kallast sýrurnar eldissýrur, en sje þab logvakinn, kallast sýrurnar logvakasýrur. Ekki finnst þab ætíb á brag&inu, hvort söltin eru súr ebur stofnkennd, jafnvel þúþau sjeu annabhvort; því opt fer jafnræbi sýru og stofns svo nær saman, ab þa& finnst ekki á bragfeinu. Hafa menn því fundib ýms prúftúl til ab komast eptir, hvort meira sje af sýru ebur stofni í ein- hverju salti. Til a& komast eptir þessu, hafa menn ýmsa grasaliti, t. a. m. fjúlubláma; sýrurnar Jita alltjent bláma þennan rauban, en stofnarnir grænan. þegar menn því vilja komast eptir, hvort salt nokkurt sje sýru-ebur stofn- kennt, þá losa menn saltife sundur í legi og dýfa ræmu af pústpappír, Iitubum í fjúlusafa, nibur í löginn, verbur pappírsræman raublitub, ef meir hefur gætt sýru en stofns í saltinu, en græn ella. Sje aptur á múti fullkominn jöfn- ubur á sýru og stofni, og er þá saltib dauft efeur hvor- ugkyns , þá bregbur fjúlubláminn éigi lit, þegar hann kemur í löginn. Sýrur og stofnar hafa því aö eins slík áhrif á liti grasanna a& þau renni í vatni, en annars ekki.
(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða I
(6) Blaðsíða II
(7) Blaðsíða III
(8) Blaðsíða IV
(9) Blaðsíða V
(10) Blaðsíða VI
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Saurblað
(52) Saurblað
(53) Saurblað
(54) Saurblað
(55) Band
(56) Band
(57) Kjölur
(58) Framsnið
(59) Kvarði
(60) Litaspjald


Ritgjörð um ætlunarverk bóndans, sem jarðyrkjumanns

Ár
1853
Tungumál
Íslenska
Blaðsíður
56


Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þessa bók, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þessa bók: Ritgjörð um ætlunarverk bóndans, sem jarðyrkjumanns
https://baekur.is/bok/618da8a8-98f7-433a-ac80-0d60664f04d6

Tengja á þessa síðu: (32) Blaðsíða 22
https://baekur.is/bok/618da8a8-98f7-433a-ac80-0d60664f04d6/0/32

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Bækur.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.