ORKERUÐ BLÚNDA ORKERING er falleg og skermnti- leg handavinna. Til þess að orkera blúndu, dúk eða milliverk, þarf aðeins eina eða fleiri orkeringarskyttur, gott garn og heklunál, en heklunálin er notuð til þess að tengja saman boga og hringi. Orkeringin er tvö brögð þ.e. rétthverfur hnútur og ranghverfur hnútur, eða einu nafni tvöfaldur hnútur. Orkeruð blúnda eða dúkur er gerð með þessum tveim brögðum í bogum og hringjum, mismunandi stórum, með lykkjum út úr til skrauts, sem kallaðar eru lykkjulauf. Hringirnir eru venjulega gerðir með einni skyttu, en bogarnir með tveimur skyttum eða einni skyttu og hjálpar- þræði. Orkeringarskyttur erugerðarúr ýmsum efnum eins og t.d. tré, plast- efnum, fílabeini og ýmsum öðrum beinum, en algengasta garnið, sem not- að er, er heklugarn í ýmsum stærðum, en einnig er mjög fallegt að orkera með hörgarni eða silkigarni. Orkeraða handavinnu þarf að þvo með varúð, í dúka er nauðsynlegt að setja svolitla línsterkju og strekkja síðan með gætni. Byrjað er að vinda garnið upp á skyttuna, en gæta verður þess að vinda ekki of mikið á, svo garnið renni ekki út af brúnum skyttunnar. Haldið er á skyttunni í hægri hendi en band- inu í þeirri vinstri með þumalfingri og vísifingri. Svo er bandinu brugðið um hina fingurna, og aftur er bandinu haldið með þumalfingri og vísifingri. Nú er bandið lagt yfir löngutöng hægri handar eins og 1. mynd sýnir, og eins og örin vísar til, er skyttuend- anum stungið inn í lykkjuna, og hin- um skyttuendanum yfir lykkjuna til baka, án þess að snúa skyttunni. — 2. mynd sýnir hvernig hnúturinn er dreginn saman. Haldið er um lykkj- una með vísifingri og þumalfingri vinstri handar, tekið þétt í skyttu- þráð hægri handar og síðan er löngu- töng vinstri handar lyft og myndast þá fyrra hnútbragðið, rétthverfur hnútur, úr lykkjunni en ekki skyttu- endanum. Og það er mikilvægt atriði, því þegar búið er að gera seinna hnút- bragðið, á að vera hægt að renna tvö- falda hnútnum eftir lykkjunni, en það er því aðeins hægt að hnútarnir hafi myndast úr lykkjunni en ekki skyttu- endanum. Jafnóðum og hver hnútur er hnýtt- ur, er honum haldið föstum með þum- alfingri og vísifingri á meðan sá næsti er brugðinn. 3. mynd sýnir hvernig ranghverfi hnúturinn er hnýttur. Nú er bandið ekki dregið upp með fingrinum, held- ur niður. Skyttunni er þá stungið aftan frá, yfir lykkjuna og fram á við, eins og örin sýnir. Hnúturinn er að öðru leyti dreginn saman eins og rétthverfi hnúturinn. Þessir tveir hnútar mynda tvöfalda hnútinn, eins og að framan er sagt. 10

(1) Page 1
(2) Page 2
(3) Page 3
(4) Page 4
(5) Page 5
(6) Page 6
(7) Page 7
(8) Page 8
(9) Page 9
(10) Page 10
(11) Page 11
(12) Page 12
(13) Page 13
(14) Page 14
(15) Page 15
(16) Page 16
(17) Page 17
(18) Page 18