ANDRES NIELSSON : Viðtal I tilefni af 25 ára afmæli K.A. fór ég á fund hins aldna heiðursfélaga okkar, fyrrv. héraðs- læknis Ólafs Finsen, og fór þess á leit við hann, að hann segði mér eitthvað frá íþróttaiðkun- um í hans ungdæmi. Áður en við höldum lengra, verð ég að taka það fram, að mein- ingin var, að Finsen skrifaði fyrir okkur ítar- lega grein um þessi mál og ef til vill fleira. Úr því gat ekki orðið, vegna þess að gigt i hægri hendi hefur háð honum síðustu mánuði, svo að hann hefur átt bágt með skriftir. Vonandi fær hann sem fyrst fullan bata. Þegar ég gekk heim að ,,Læknishúsinu“, hugsaði ég með mér, að ég skyldi banka upp á gömlu læknisdyrnar og vita, hvort Finsen héldi ekki, að þetta væri einhver sjúklingur í heimsókn. Annars þurfti ég ekki að gera mér neinar vonir um, að ég kæmi Finsen úr neinni hugarró, heldur var ég að rifja upp hjá sjálf- um mér þá stund, er ég bankaði fyrst á þess- ar dyr og var að kaupa brjóstsaftsglas. Ég banka. Hvatlega er gengið til dyra og er það Finsen sjálfur. Ekki er að sökum að spyrja, mér er boðið til stofu með sama vinarþelinu og húsbóndahlýjunni, sem hver og einn verður ábyggilega var við, er hann sækir Finsen heim. Talið berst að íþróttunum í hans ungdæmi og þarf maður ekki að bíða lengi, til að verða þess áskynja, að hann hefur borið eldlegan áhuga fyrir þeim málum alla tíð. Ég finn það strax, að ég er ekki að tala við 82 ára gamlan heiðursmann, sem þjónað hefur umfangsmiklu læknishéraði um hálfrar aldar skeið, heldur er hér ungur áhugamaður á ferðinni, hinn ,,sí- ungi leikfimikennari“ í Böðvarspakkhúsi. Finsen hefur orðið: „Á skólaárum mínum 1882—88 stundaði ég leikfimi af kappi, auk glímu og boltaleikja, sem svolítið voru stundaðir á þeim árum. Einn- Ólafur Finsen fyrrum héraðslæknir. ig fengum við skólapiltar tilsögn í skilmingum og meðferð á byssum, og þótti hvort tveggja mjög mikið sport og var talsvert lagt upp úr, því að fyrir kom, að við héldum sýningar með tilheyrandi áhorfendum og kom fyrir, að kenn- arar og rektor prýddu þann hóp. Á háskóla- árum mínum kenndi ég svo leikfimi í tvö miss- eri við barnaskólann í Reykjavík. Að loknu læknisprófi flyt ég svo hingað til Akraness og fer ég þá að reyna að hafa áhrif á það í skóla- nefnd, að leikfimi verði stunduð í barnaskól- anum. Það gekk nú ekki sem skyldi að fá menn til að fallast á þann ,,óþarfa“, að stunda leikfimi. Ég naut nú samt aðstoðar góðra manna, svo sem Hallgríms í Guðrúnarkoti, síra Jóns A. Sveinssonar og Kristmanns Tómasson- ar. Við urðum að ganga með grasið í skónum til að fá þessu máli framgengt, og úrsiitabar- áttan hljóðaði upp á, að ég skyldi kenna end- urgjaldslaust. Skriður komst á málið og til af- nota fengum við pakkhús Böðvars Þorvalds- 10 AFMÆLISBLAÐ K. A.

(1) Front Cover
(2) Front Cover
(3) Page [1]
(4) Page [2]
(5) Page [3]
(6) Page [4]
(7) Page [5]
(8) Page [6]
(9) Page [7]
(10) Page [8]
(11) Page 1
(12) Page 2
(13) Page 3
(14) Page 4
(15) Page 5
(16) Page 6
(17) Page 7
(18) Page 8
(19) Page 9
(20) Page 10
(21) Page 11
(22) Page 12
(23) Page 13
(24) Page 14
(25) Page 15
(26) Page 16
(27) Page 17
(28) Page 18
(29) Page 19
(30) Page 20
(31) Page 21
(32) Page 22
(33) Page 23
(34) Page 24
(35) Page 25
(36) Page 26
(37) Page 27
(38) Page 28
(39) Page 29
(40) Page 30
(41) Page 31
(42) Page 32
(43) Page 33
(44) Page 34
(45) Page 35
(46) Page 36
(47) Page 37
(48) Page 38
(49) Page [1]
(50) Page [2]
(51) Page [3]
(52) Page [4]
(53) Page [5]
(54) Page [6]
(55) Page [7]
(56) Page [8]
(57) Page [9]
(58) Page [10]
(59) Back Cover
(60) Back Cover
(61) Scale
(62) Color Palette