24 Mjallhvít gat nú ekki statib J)ab at' sjer ab borba hinn fagurrauba eplislielming-, pegar lnin sa, ab kerlingin hikabi sjálf ekki vib ab borba liinn lielminginn af pví. Hún tók vib ])ví og beit í pab, en óbar en hún var búin ab renna nibur fyrsta munn- bitanum, lireif eitrib á liana, svo ab liún datt nibur á góllib eins og daub. ])á var hinni vondu ltonu skcmmt, og hún sagbi: «Nú pykir mjer gaman ab vita, hvenær ])ú raknar vib aj)lur.» Síban skundabi hún heim aptur í rdiib silt, gekk fyrir spegilinn til pess ab svala glebi sinni, og sagbi hróbug í liuga: „Spegill, spegill, lierm þú: liver hjer á landi fríöust erl“ ])á svarabi spegillinn : „Frú min, drottning, fegri þjer linnst ei nein á landi lijer 1“ Nú var hin vonda lsona ánægb $ hún var svo ánægb meb sjálfri sjer, sem slíkri ltonu er framast unnt abvera. En pegar dvergarnir komu lieim til sín um kveldib, pá fundu pcir Mjallhvít örcnda á gólíinu. *

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Kápa
(36) Kápa
(37) Kvarði
(38) Litaspjald