5 århundraden långre tillhaka ån uppkomsten af d. Nikel. Not. Hårfor åga vi kåde yttre oeh inre kevis. Redan Bjarkamål det fordna, det åldsta qvad, hvars alder med någon såkerket kan keståmmas, nemligen till korjan af 9 ark., innehåller omskrif- ningar på guldet, som åro kemtade fråu sagokretsen om Volsun- garne. Det kalias der ”Fafners låger”, ”Granes fagra korda”, "Otterkoten”, ”Rkenens riida Malm” ock ”Niflungarnes tråto- åmne”1). — Allt kcnåmningar som ofverensståmma med, och kafva sin forklaring i de Eddiska sångerna. Kunde man nu i 9 årk. anvånda sådana epitketer, forutsåtter detta, icke klott alt sjelfva sågnerna, kvarifrån de kåmtats, varit vidt kekanta, utan åfven att de forut kekandlats i allmånt kånda qvad, innan de kunde vinna kurskap i en kofskalds dikt, i kvilken naturligen det mest mogna ock fullåndade, savål i afseende på formen, som kegagnandet af kilder m. m. korde fore- finnas. Ur såugernas egen keskaffenket framstå fifven inre kevis for deras koga alder. Versmåttet år i allmånkct Fornyrda- lag 2 *), kvilket Islåndarne sjelfva anse såsom det åldsta. Många Arckaismer finnas fifven, kvilka sålian annorstådes forekomma. Så forenas pronominer ock negationer såsom suffixer med verkerna, ock ord kegagnas, som sedan for- svunnit ur språket *). Derjemnte åro de fria från dcsta morka, konstlade omskrifningar, som redan vid Harald Hår- fagers tid korjade få insteg; oek sedan, då den uordiska poesiens rika anda alltmer forqvåfdes, under den grymma torturen i Formens Procrustes-sång, togo ånda till åckel iifverhand. — Åmnet år kogt ock enkelt, kekandladt i en ton, som kår forntidens prågel. Stormande passioner, of- vermenskliga dygder ock dæmoniska krott, tecknade i starka dragj, forekomma nåstan på kvarje rad i dessa suklima san- ger. De åro också sjelfve medvetande om vårdet, åldern ock oforgångligketen af de åmnen, de kesjunga. I Ilamdis- mal det fordna 4) aåges om Gudrun Gjukesdotters uppmaning till sina soner att kåmna Svankilds mord: *’Detta skedde ej nu, icke keller i går, få ting åro åldre ock långt kar det lidit redan.” I Gripisspå5): att Sigurds namn skall minnas så långe veriden står, ock i Oddrunar-Gråtr 6): att ryktet *) Snorra-Edda åsamt Skdldu ed. Rask. Stockholm 1818, s. 134. . *) Om nåera undantaz hårifrån se Edda Sæm. h. froda. Ilavniæ 1818. T. II. p. XXIII. 3) Saga-Bibliothek af P. E. Muller Kiubenh. 1818. D. 2: 123. 4) Stropli, 2. 5) Stroph. 23. 41. Stropli. 17.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða [1]
(26) Blaðsíða [2]
(27) Blaðsíða [3]
(28) Blaðsíða [4]
(29) Blaðsíða 17
(30) Blaðsíða 18
(31) Blaðsíða 19
(32) Blaðsíða 20
(33) Blaðsíða 21
(34) Blaðsíða 22
(35) Blaðsíða 23
(36) Blaðsíða 24
(37) Blaðsíða 25
(38) Blaðsíða 26
(39) Blaðsíða 27
(40) Blaðsíða 28
(41) Blaðsíða 29
(42) Blaðsíða 30
(43) Blaðsíða 31
(44) Blaðsíða 32
(45) Blaðsíða 33
(46) Blaðsíða 34
(47) Blaðsíða 35
(48) Blaðsíða 36
(49) Saurblað
(50) Saurblað
(51) Band
(52) Band
(53) Kjölur
(54) Framsnið
(55) Kvarði
(56) Litaspjald