asigt, enligt hvilken Systern, ehura likaledes forson.ad med sina broder, dock svekfnllt locf.ar deui i forderfvet, och egnar hela sitt lif åt håranden, ar af en sednare tillkomst, liksom den ar langt niera vedervårdig, på samma gang som fullkomligt råttsvidrig. Ordnaren af Oikten har också ej kunnat undgå att anmårka, det han tror djefvulen sjelf gif- vit Cbriemhild det rådet, att ingå en så svekfull forsoning1). Dessutom forekommer ett missforkållande i afseende på tiden for håmndens utofvande, som gor att den Tyska Dik- tens framstallning deraf Biir mera tvungen och onatnrlig. Gudrun utkråfver nemligen densamma omedelbarligeu efter hrotlets hegående, och i forstå upphrusningcn af en rått- måtig vrede ofver den djiipa krånkning, hennes slågtkånsla, genom Atles grymhet, hlifvit tillfogad. Cbriemhild deremot rufvar derpå, under forsonlighetens skenfagra yta, i 26 lån- ga år. — Och om ej under denna tid håmndbegaret — enligt Diktens idé — kunde do ut i hennes brost, borde hon åt- minstone vid dess tillfredsstållande, såsom då kommen till en mera framskriden alder 2), visa sig mindre vildt passio- nerad; men skillras, detta oaktadt, i fulla gloden och styr- kan af den mest ungdomligt rasande lidelse. Efter dessa anmårkningar, genom bvilka vi i kortbet *okt gifva vid hånden de våsendtligaste skiljaktigheterna i afseende på anlåggningen oeh utvecklingen af det hela, gå vi nu — for att fora undersokningen mera i detalj — att taga en ofversigt af de gemensamt framtradande bufvudper- sonerna, åfvensom de olika synpunkter, ur hvilka desamma hlifvit uppfattade. Siegmund, Siegfrieds fader, Konung af Nederlånderna, år i d. Nib. Not. blifven en gammal svag man, som åt sin son ofverlemnar styrelsen af riket, och sedan, då denne hlifvit mordad, år for vanmåktig att håmnas hans dod. Dra- gen hem i sitt land igen, år om honom ingenting vidare att forlålja *). I Norden uppfattades han på helt annat sått; han var der en bragdrik hjelte och Volbungarnas åra; i alla strider okufvelig, sålange han beskyddades af sin stamfader Oden, och ”så hård”, att etter kunde skada honom hvarken ») Str. 1354, s) Antager man att hon vid sin forstå formalning var åtininstone 20 år, biir hon vid denna tid 86. Hon leide nemligen 10 år med Siegfricd (639. 2), 13 eusain efter hans død fl082. 2) och 13 hos Etzel (1350. 4). *) Der Nib.. Not. Str. 1039. 1.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða [1]
(26) Blaðsíða [2]
(27) Blaðsíða [3]
(28) Blaðsíða [4]
(29) Blaðsíða 17
(30) Blaðsíða 18
(31) Blaðsíða 19
(32) Blaðsíða 20
(33) Blaðsíða 21
(34) Blaðsíða 22
(35) Blaðsíða 23
(36) Blaðsíða 24
(37) Blaðsíða 25
(38) Blaðsíða 26
(39) Blaðsíða 27
(40) Blaðsíða 28
(41) Blaðsíða 29
(42) Blaðsíða 30
(43) Blaðsíða 31
(44) Blaðsíða 32
(45) Blaðsíða 33
(46) Blaðsíða 34
(47) Blaðsíða 35
(48) Blaðsíða 36
(49) Saurblað
(50) Saurblað
(51) Band
(52) Band
(53) Kjölur
(54) Framsnið
(55) Kvarði
(56) Litaspjald