29 blott håna hennes sorg, utan tillika, genom nya anslag, for- hiudra hennes planer. For Gudrun återstod deremot intet egentligt foremål, hvaraf hon borde utkråfva håmd. Brynhilda, som deraf i forstå rummet gjort sig fortjent, hade gått henne i forvag, genom att hamnas på sig sjelf; — broderna hade blott va- rit redskap i dennas hånd, och deras straff såsom edsbry- tare foljde forst sednare. Hon bade ju dessutom fortårt glomskans dryek, och egde således blott sina nya eder att minnas. ■ Chriemhild lefde utan fiendskap med Etzel, sin andre make, och forsvinner från skådeplatsen omedelbarligen efter att på sina brodér hafva håmnats Siegfrieds dod. Gudrun lefde i bestandig osainja med Atle, håmnades på honom sina broders dod, men fores derefter nya oden till mote. Dessa voro ånnu många och våxlande. Efter att hafva dodat sina barn, lå tit fadren åta af deras hjertan, dricka blodbemångdt vin ur deras hufvudskallar och miirdat honom sjelf, gick hon till stranden for att ”undanrycka sig Nornornas vidare forfoljelscr” *); men vågorna vågrade att sluta henne i sin famn: hon drefs till ett fråmmande land, och måste bestiga ”brudbådd tredje resan” 2). Med rorande enkelhet fortåljer hon alla sina sorger: det var henne hår da s t att Svanhild trampades i stoftet, svårast att de lonligt dråpte Sigurd, grymmast att den hale ormen gnagde sig in till Gunnars lefver och hvassast att de skuro hjertat ur Hognes brost 3). Och med en uppmaning till Sigurd att minnas deras ofver- cnskommelse att motas i ”det andra ljuset” 4) slutar hon denna skildring af sina oden, vid hvilkas fortåljande alla ”manners brost skola blifva låttade, alla ejvinnors sorger mindre” 5). Vi hafva sagt att Chriemhild efter Siegfrids dod genom sitt handlingssått biir en for den Nordiska Sagan fråmmande gestalt; och vi tillågga: alt Gudrun i jemnforelse med henne år — om man så vill — en underordnad person. Men detta har sin orsak ej i Gudruns egen svaghet och obetydlighet, — ty dermed var hon på intet vis behåftad — utan deruti att jemnte henne stå andra, som också taga uppmårksam- heten i anspråk, då deremot Chriemhild — med undantag af *) Godrunar-bvata, Str. 15. *) Ib. 14. 4) Jfr a. *t. 19 med Alla-mal Str. 89, s) Godrunar-livata Str. 21. 3) Ib. 16,17.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða [1]
(26) Blaðsíða [2]
(27) Blaðsíða [3]
(28) Blaðsíða [4]
(29) Blaðsíða 17
(30) Blaðsíða 18
(31) Blaðsíða 19
(32) Blaðsíða 20
(33) Blaðsíða 21
(34) Blaðsíða 22
(35) Blaðsíða 23
(36) Blaðsíða 24
(37) Blaðsíða 25
(38) Blaðsíða 26
(39) Blaðsíða 27
(40) Blaðsíða 28
(41) Blaðsíða 29
(42) Blaðsíða 30
(43) Blaðsíða 31
(44) Blaðsíða 32
(45) Blaðsíða 33
(46) Blaðsíða 34
(47) Blaðsíða 35
(48) Blaðsíða 36
(49) Saurblað
(50) Saurblað
(51) Band
(52) Band
(53) Kjölur
(54) Framsnið
(55) Kvarði
(56) Litaspjald