Laufey gerir grein fyrir því hvemig staífófskver hennar sé frábrugðið eldri staffófskveriun. Hún lagði ríka áherslu á að bömin lærðu stóru stafina samhliða þeim litlu. I imigangsorðiun Laufeyjar segir hún: „Bamið er í fyrstu látið venjast einum bókstaf í semi og hljóði hans. Ætlast er til þess, að baminu sé kennt jafh sneimna að lesa og skrifa. Þess vegna byiji kverið á skrifletri.“ (Björg Einarsdóttir, 1986). Sem dæmi má nefna er bókstafúrinn A teiknaður á ask og bókstafúrinn S er teiknaður á skútu og áttu myndimar að vekja áhuga bamanna og auka skilning þeirra á efiiinu í leiðimú. Efhi staffófskversins var myndskreytt af listmálaranum Asgrími Jónssyni. Staffófskveri Laufeyjar var þá sérstaklega hrósað fyrir að vera laust við sálarlausar og úreltar atkvæðarunur líkt og einkeimdi eldri stafrófskverin. Má því segja að Laufey hafi ekki fylgt hinum hefðbundnu meginreglum við lestarkennslu, þá einkum er viðkemur því að bamið læri prentletur samhliða skrifletri og læri að þekkja hljóð hvers bókstafs. Talið er að Laufey hafi tekið upp þessar aðferðir erlendis frá og má með sarmi segja að þessar aðferðir hafi valdið byltingu í lestarkeimslu hér á landi (Björg Einarsdóttir. 1986). Laufey var ráðin kennari við bamaskólann í Reykjavík haustið 1900 og starfaði þar ffain til ársins 1914 (Laufey Valdimarsdóttir, 1956). Hún átti þátt í ýmsum nýjungum í starfí sínu sem bamakeimari. Hún lagði inikið upp úr því að gera námið sem skenmitilegast og með því sameinaði hún leik og starf samhliða því að ná sem bestum námsárangri. Meðal þeirra nýjimga sem Laufey kom á hjá bamaskólum höfiiðborgarsvæðisins var að ljúka skólaárinu með myndlistarsýningu á verkiun bamanna (Björg Einarsdóttir, 1986). Arið 1907 varð Laufey fhunkvöðull að stofiiun Sparimerkjasjóðs skólabama og hélt hún utan um þann sjóð í sjö á, eða þar til lauk keimslu hennar við Bamaskóla Reykjavíkiu-. Memingin var að fá bömin til að leggja fyrir pening í banka og sýna með því gildi spamaðar. Fór það þannig ffam aó bömin fengu sparimerkjabók fiá bankanum, keyptu svo fyrir nokkra aura sparimerki sem þau límdu í bækur sínar og vom auramir lagöir inn í banka til ávöxhmar (Björg Einarsdóttir, 1986). I fyrstu vora bankamir tortryggnir í garð þessarar hugmyndar en með tímanum hvarf þessi andstaða þar sem vel gekk með hugmyndina. Laufey sjálf var mjög ánægð með afraksturinn en nefnir þó að vinna heimar við að koma þessari hugmynd í verk hafi verið töluverð. Þurfti hún meðal amiars að tryggja það að alltaf væm til nægar 35 L

(1) Front Cover
(2) Front Cover
(3) Page 1
(4) Page 2
(5) Page 3
(6) Page 4
(7) Page 5
(8) Page 6
(9) Page 7
(10) Page 8
(11) Page 9
(12) Page 10
(13) Page 11
(14) Page 12
(15) Page 13
(16) Page 14
(17) Page 15
(18) Page 16
(19) Page 17
(20) Page 18
(21) Page 19
(22) Page 20
(23) Page 21
(24) Page 22
(25) Page 23
(26) Page 24
(27) Page 25
(28) Page 26
(29) Page 27
(30) Page 28
(31) Page 29
(32) Page 30
(33) Page 31
(34) Page 32
(35) Page 33
(36) Page 34
(37) Page 35
(38) Page 36
(39) Page 37
(40) Page 38
(41) Page 39
(42) Page 40
(43) Page 41
(44) Page 42
(45) Page 43
(46) Page 44
(47) Page 45
(48) Page 46
(49) Page 47
(50) Page 48
(51) Page 49
(52) Page 50
(53) Page 51
(54) Page 52
(55) Page 53
(56) Page 54
(57) Page 55
(58) Page 56
(59) Page 57
(60) Page 58
(61) Page 59
(62) Page 60
(63) Page 61
(64) Page 62
(65) Page 63
(66) Page 64
(67) Page 65
(68) Page 66
(69) Page 67
(70) Page 68
(71) Page 69
(72) Page 70
(73) Page 71
(74) Page 72
(75) Page 73
(76) Page 74
(77) Page 75
(78) Page 76
(79) Page 77
(80) Page 78
(81) Page 79
(82) Page 80
(83) Page 81
(84) Page 82
(85) Page 83
(86) Page 84
(87) Page 85
(88) Page 86
(89) Page 87
(90) Page 88
(91) Page 89
(92) Page 90
(93) Page 91
(94) Page 92
(95) Back Cover
(96) Back Cover
(97) Scale
(98) Color Palette