(9) Blaðsíða 5
5
sumii nýtt lijarta, þó ver á yfirbragði
hinnar sýnilegu náttúru enn ekki sjáum
þau umskipti, sem ver þráum svo sárt
eptir, þó himininn yfir þcssu voru kalda
bygðarlagi enn í dag apturhaldi fyrir oss
blíðu sinni, þá gef að vðr samt sjá-
um þitt náðar auglit yfir oss skína, þinn
náðar himin yfir oss uppljúkast. Láttu
með nýrri árstíð nýja von og nýtt trúar-
traust upp renna í sálum vorum, J)á von
og })að trúartraust, sem jircyir í þolinmæði
jafnvel þó þer enn skyldi þóknast að und-
andraga hjálpina nokkra stund, og fylla
meir á barma mæli þeirrar reynslu, sem
mörgum er farin að finnast orðin ser um
megn. I5ú veizt eptirlangan hjartna vorra
ó drottinn; vorar leynilegu andvarpanir eru,
allt eins og vorar hljóðbæru óskir, ekki
liuldar fyrir þer. I’ú veizt hve fegnir
ver nú vildum ineiga losast úr ánauðar-
böndum hardindanna. Þú heyrir gjörla
alla þá kveinstafi fjær og nær. sem hin
alrnenna neyð vckur og scndir.upp að þfn-