BJÖRN K. ÞÓRÓLFSSON ^ aUDm jA'* þ>v) í3't% 4^‘m £fi»£fezvv«2»< mjptp vw« fe «ft^d 5-W y«An íí.jf? !M(fií /Vi&* ðií? SSZ& aW n iwiwi fjnP-cttugy AjuíiiíHSí a(ím*'*) | Át.ifat ^ j5M'fenð ’.v. a^tuii’ 5Kící> íiitV- Á J &amj{Í7 . W, Ciá^ <X‘ííyA puj&yjt? íiL'&rcL íKi. /vtfiite t|p oivy/w -n,C Æ****®1' vfij ÍJiJk ^a.ÍX)^: ív ojj'jfiri pÞ- *-mfí ^nCjcrfl J&WwSf J^új-^-tA ^ p'H Wfr Vwtj {’jíf -ýa.tt rt»)»r /bj/t3r CfíVi ÆJa^tUf? íf' M-'H-t CjVhA J ffiúHp: <Atfaí&i a. jfiítu {jf*£ <J>S> 1 íj-nm) jATnft/t Sjrtc /U-AH*-—f~ /«*>it£Uy C^Cíur' ívT /WA*él Æ~ |~v. <t pHj 0^1.1 í-iv’/jfnr', 'jðntjp Jkc'fa jprntjpt p^ttu^V £<***pt pWjS'v} P q<)t*- rtaífcu 6. mynd. Bréjabók Jóns Vilhjálmssonar biskups á Hólum bls. 67. Bréf dags. 18. apríl 1431. Bréfabók Jóns Vilhjálmssonar er nú í Þjóðskjalasafni, áður AM 235, 4to. i bref v skeggia alason Vær jon med gudz nadh bisfeup a holum kun gerom ollum godum monnom med þesso / voru brefuæ ath a miduíku dagæn nesta æftfr paska viko Anno domini M cccc / tricessimo primo komo firir oss j forstofuona firir tímbr stofuonnæ a holum / j hialta daal skæggi alla ok þordis magnus dottir huerr ær æigi þottizst / med logum æiga græindan skæggia ok sagdizst aldræ hann viliat hann æíga / til æigæn bonda En hon kændizst þo firir oss þa þar ath hon hefdi / att grenddan skæggia ok saman verít med hann tio wætr ok war hon þa fímtan / wætra ær skæggi kæypti hana hana j k/rkonæ afælli i slættu hlid gud- / runo Eríks dottur modur hennar ner verandæ ok samþycki- andæ þefra / kaup Ok ærllendi þorisssyni segiandí firir þeira kaupi sagdizst hon ok aldri sem sett eru uppi yfir orð og stundum aftan við þau til þess að tákna stafi eða stafa- sambönd (oft samstöfur), sem sleppt er að skrifa með venjulegum bókstöfum og ætlazt til að menn lesi eftir merkjunum. Algengast allra banda er lárétt (stundum bylgju- myndað) strik skrifað uppi yfir bókstaf, oftast til þess að tákna m eða n, sem á eftir honum skyldi fara. Þetta merki er eins og fleiri bönd upprunalega bókstafur (eigin- lega hraðritað m). Mjög títt er að binda r-f- sérhljóð eða sérhljóð -j-r: er (ir), re, ra, ur, ar. Merkingar þeirra banda, sem tákna þessi stafasambönd, eru nokkurn veginn fast ákveðnar, en þó geta stundum sömu böndin táknað er og re eða ar og ra. Sam- stafan us er oft bundin, og á sama hátt er us eða ús bundið í orðum eins og orrusta, hús. Samtengingin ok (og) er miklu oftar bundin en skrifuð fullum stöfum. Merki lir. nema naud syn banní. I almenníngi / ska\ hual skera huerr sem uill. ok brott fær / a huart sem uill a skipi edr eykíum / Enn sva skal fcra um þann sem æi'gi uerðr brott flu / ttr. sem adr skilr. Enra ef skot fínnz í / hual þeim. þa skal sa uardueíta iárn hua / 1 er næstr byr. Nu brem'r madr sætr i al / meraníngi. ueiði. bud edr anduirki þaf sem / þar er. Þa sekiz sa er þaí gerir iij mör / kum uid konung. enn tuí gilldi þeim er hann / brendi fyr. þat sama aptr iafn go / tt. ok rett sinn aa ofan eptir laga domí. / her byriar hinrc atta lut lögbokar. er hei / tfr Reka þattr. ok .segir. fyrst ura uídReka / ok hual Reka. / Hverr maðr aa reka allan 11

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Blaðsíða 25
(30) Blaðsíða 26
(31) Blaðsíða 27
(32) Blaðsíða 28
(33) Blaðsíða 29
(34) Blaðsíða 30
(35) Blaðsíða 31
(36) Blaðsíða 32
(37) Blaðsíða 33
(38) Blaðsíða 34
(39) Blaðsíða 35
(40) Blaðsíða 36
(41) Blaðsíða 37
(42) Blaðsíða 38
(43) Blaðsíða 39
(44) Blaðsíða 40
(45) Blaðsíða 41
(46) Blaðsíða 42
(47) Saurblað
(48) Saurblað
(49) Band
(50) Band
(51) Kjölur
(52) Framsnið
(53) Kvarði
(54) Litaspjald