BJORN K. ÞOROLFSSON felmtur var yfer hann komenn, Og alla þá sem med honum / vorv, af þer'm fiske drætti er þetr fetngu ti/ samans. / Lijka og eínnen yfer lacobvm, Oc Io- hannem sonu Zebe / dei, sem at voru laxmenn Simonar. Og Iesus sa / gdi ti/ Symonar. Ottazt þv e/gi, þn/at hied- an j frá / skalltu menn veida. Og þe/r drogv sijn skip at la / ndi, yfer gáfv allt saman oc fylgdv honum epter. A Maríu wítíunar / Dag. COLLECTAN. Heyr þv almattvgi eilifi Gud, sem af kiærleiksins næ / gd ti/ setter þá heil- ogv Jungfrv Mariv, þa hun gieck med þinn / son, ad hun skylldi kuedia þa heilogu elizabeth, wier bidivm / Veittv frelsast fra ollum motstadlegum hlut- fyllast med himneskum gáfum / Og ad vier fyrir hans ti/ vitian. mættum um, fyrir Iesum christum. PístíIIíim esaíe. XI. Cap. Þetta seigier drottínn Gud. Þar / mun vpprenna eínn vondr af / ætt Jesse, Og eínn Kuistur / af hans Rot skal Auoxt bera, / og yfer honam skal huilazt Andi 14. mynd. Lbs. 1235, 4to. GuSspjallabók meS hendi Jóns GuSmundssonar lœrSa skrifuS 1596—97. ^etnt 'O ^omÍ/ Ofl rtlltt \>A fm -wort. $ fr pngu t ptnTs. XvfiA og «m< ýpi GJrtrotfu/ a fmu Jctc B«í/ (m rtt txjifiilrf^m fyúnorT. Qg jefa* ffl 3Bi T &vmon- £»• ffcrfHtu w • Os 'tnoQQ ftjn jíip m-U ttBí/ 'trn or fþn Cpt?, O wsm löttimimf —f TL í' 0 1! H T A H. rttm.rtuat <|Vipi e»fi, f-í Itpfc,.y?<<j|íf.r,$ n.y +' (vtt’-f:4 ýl(t>3u CJflriv 4"4' þu öirrne> þiA Jftt Ijc.foju ttntT.mijílt’^mrniefttT Og yutfkfr pva «11ú m«t(V.tbrat»n (jtunT/ f jfj«i Jtým. cfe. 3CÍ &*>• , . Ct» fíigv BíOttm ntú npjzctirt etn voníu tíjj ytt'jjetfe/ OQ cm StUi(Vuý rt^ljnS »0t <3U<p* li'rfy °ð ýV' t)w ^ Qntn meS tengidráttum stafi, sem svo var háttað. Sbr. stafasambandið -de á 4. mynd 3., 11. og 13. línu, svo og do á 5. mynd 12. línu. Þessi bogdráttatengsl voru víða erlendis talin einhver mesta prýði leturgerðarinnar, en í íslenzkum handritum gætir þeirra minna. Elztu íslenzk frumbréf eru frá fyrra hluta 14. aldar, og úr því að kemur fram um 1400 fer þeim mjög fjölgandi. Aðeins ein bréfabók hefur geymzt úr tíð kaþólskrar kirkju hér á landi, bréfabók Jóns Vilhjálmssonar biskups á Hólum 1426—35. Um stafsetningu skal þess getið, að á fyrra hluta 14. aldar hætta fslendingar að rita ð. Þaðan í frá er ritað d í þess stað þangað til á 19. öld. Allt frá því á dögum Forn-Grikkja og Rómverja hafa menn fundið, að hinar vönd- uðustu leturgerðir eru ekki vel til þess fallnar að fullnægja knýjandi þörfum daglegs lífs. Hafa því verið fundnar ýmiss konar auðveldari leturgerðir, sem á erlendum mál- um nefnast einu nafni kursiv (af latnesku sögninni curro: eg hleyp) og mætti nefna 19

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Blaðsíða 25
(30) Blaðsíða 26
(31) Blaðsíða 27
(32) Blaðsíða 28
(33) Blaðsíða 29
(34) Blaðsíða 30
(35) Blaðsíða 31
(36) Blaðsíða 32
(37) Blaðsíða 33
(38) Blaðsíða 34
(39) Blaðsíða 35
(40) Blaðsíða 36
(41) Blaðsíða 37
(42) Blaðsíða 38
(43) Blaðsíða 39
(44) Blaðsíða 40
(45) Blaðsíða 41
(46) Blaðsíða 42
(47) Saurblað
(48) Saurblað
(49) Band
(50) Band
(51) Kjölur
(52) Framsnið
(53) Kvarði
(54) Litaspjald