NOKKUR ORÐ UM ÍSLENZKT SKRIFLETUR ^nuo jf\\ jjati ‘rj itti^ujFr a-í<mp-’ram Æubyinfku iw&m'VíW/ \ -ftv»r p* uw &')Xrtr 'XijrrzJÚ ■í<jyiitthlp->?n ~it2Vi'fí* pav Ka»uin Rmrui txS-^un fpóh’ pjffi Mj $a*'n jmj frrx rm 5 rnarjafl thxy &nv r-y '^nýmr fíJjhvCfaW fcín ðt^ýrV 7<■£[>*■ {lpan$ri'$jriJ. f,,pr p.jyr Jkffafap4 j)t*hx %VWt é&vynftyni Konfiifmfofgm J %rnrj}k <r.2u. L *.~*T fz4/íT* r-fc**T. ií? j-2...* ■ F... . r>/i /i r .r* P. L rtf* --------f” - ÍSvj'^ur f+thxnuiC cy ýu&vt*- fn Kanr UríCur HjKjbiSr ý>tr hí' pnL*. ■. J$ ^- V-rlV fb'xff’Caúff <\& f>j&x. t chj fúC {fariY-n&n.ftrv fym pVbptfifa. föh- &>rtt fyltyt'' JfmvSfut'Vr- j^w J'ffva. 'htnð-rv /SútAfl’- Q ^ 3.*^ O Jtjjfan1 ‘f^oxý’r-jrm/llnrv < rJúvit'fyt/j/’ffttn % frjumr &úi >>*-?//, 18. mynd. Alþingis og lögmannsbók Arna lögmanns Oddssonar 1631. Hönd Páls Gunnlaugssonar., skólagengins manns, sem dó ungur 1634. Smœkkað. Anno 1631 Þann 29 Augusti a Laxarholltte kom framm su kona Gudrun sig / urdardotter, og bar framro fyrer Logmann Logriettumenn og Presta þar / saman komna ad hun hefdi gengid med Barn Jonz þorarins sonar (ad sagdur er / seiger hun) J toolff ár sem hun seiger enn sie lifande i sijnu lijfe og seigist þrisvar / haffa sagtt þetta Birne Grijmsssyne kongz vmbodzmanni J Arnesss þijnge, Seigist / hun lijsa hann sekann fyrer Sacramentid sitt og skijrn Barnsens, virdtist logmanni / og Lögrjettumönnum þar samankomnum ad þetta Mál munde fyrst verda ad / Rannsakast aff syslumannenum Birne Grijmsssyne og hann rannsaki uppa Baadar / sijdur þetta mál og huortt hann kunne Nockur lijkende hier til ad finna : og þetta / ecke strafflaust ad lijda, og til sannenda hier vm skriffa þetr sijn Nöfn / hier vnder. hier haffva vnder skriffad med Eigenn hondnm Logmadur- inn / Arne Oddssson Torffe Jonssson Alffur Gijslason Jon Jonssson Þordur / Þorleiffssson og Bjarne Sigurdssson. og þar mjög slakað á kröfum um dráttaskipun m. m. og að sumu leyti horfið aftur til einfaldleika latínuleturs, sbr. stafina b og p. Nú voru ýmsir stafir dregnir í einu lagi, sem bæði í latnesku og gotnesku bókaletri voru skrifaðir þannig, að pennanum var lyft milli drátta, og skal t. d. nefna m og n. í hinum eldri leturgerðum var hver legg- ur þessara stafa dreginn sér í lagi, en í léttiskriftinni voru þeir skrifaðir í einu lagi, enda stundum erfitt að greina milli n og u, sbr. nútíma rithendur. Stafir eru tengdir nánar saman en i bókaletri og m, n, u eru oft skrifuð í samfellu við aðra stafi líkt og vér gerum.1 Fram um siðaskipti nota Islendingar léttiskrift minna en aðrar þjóðir, og mun ástæðan til þess vera sú, að hér á landi var mikil bókagerð, en skinnbækur voru kjörgripir, sem hlýða þótti að ritaðir væru vönduðu og fögru letri. Þó má finna mikil áhrif léttiskriftar þegar kemur fram um 1400, einkum í bréfum. Bæði í bókum og bréfum eru ýmisleg millistig milli hins íburðarmikla gotneska bókaleturs og létti- skriftar, og getur verið skoðanamál, hvað eigi að nefna léttiskrift og hvað ekki. Rétt- 1) Sjá gotneskt léttiskriftarstafróf 13.—15. öld. Nordisk kultur 28. bd. bls. 21. 22

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Blaðsíða 25
(30) Blaðsíða 26
(31) Blaðsíða 27
(32) Blaðsíða 28
(33) Blaðsíða 29
(34) Blaðsíða 30
(35) Blaðsíða 31
(36) Blaðsíða 32
(37) Blaðsíða 33
(38) Blaðsíða 34
(39) Blaðsíða 35
(40) Blaðsíða 36
(41) Blaðsíða 37
(42) Blaðsíða 38
(43) Blaðsíða 39
(44) Blaðsíða 40
(45) Blaðsíða 41
(46) Blaðsíða 42
(47) Saurblað
(48) Saurblað
(49) Band
(50) Band
(51) Kjölur
(52) Framsnið
(53) Kvarði
(54) Litaspjald