25 hignarfall. Hom. 1872, 1629: girnþosc þeir einegra liluta líkamlegi'a. í flestum þeim föllum fornafns þessa, sem hafa samstöfuna eng, flnst oft v fyrir aftan hana, og veldr það venjulega hijóövarpi, þannig að samstafan eng breytist í Ong. petta hljóðvarir flnst í mjög fornum skinn- bókum, og það jafnvel pótt v standi eigi fyrir aftan g, t. d. Hom. 1872, 169-i: ongr. Mork. 191s: 0ngi maðr. Hávam. 95: avng er sott verri | hveim snotrom manne | enn ser avngo at vna. Óh. 1853, 3434: ongan stað. líj. 973: ongan skiolld. Mork. 19034: ongan veg. Hom. 1872, 17228: eonga saoc. 13*,: eongom maNe. 13s1: þat er eongom leyft. 190,,: Ur vatne georþe hann vín heldr an ór 0ngo. 190J6: Ýr eongo. 2092o: onger Cro syneleger hluter. 2622: ongvar ógner. Mork. 1873: vartv í ongarri. Grág. Staðarhb. I 460S1: til ongra orlausna scyldir. TÖLUORÐ. í töluorðinu fjórir eru myndirnar fjögur og fjögurra eigi upphaf- legar, heldur fjogor 0g fjogorra, Hom. 1872, 18023: fiogor cyqveNde. 1802o: þessa fogorra gliking. 18032: fiogorra guþspialla. 1822: fiogorra cyqveNda. Óh. 1853, 30,8: fiogurra vogna. Hin nýja mynd fjögurra (eða fjogurra) finst í Stjóm 6934: horn fiögurra fota langt. Hér kemr fram hljóðvarpið o til ö (eða 0). paðíinst og í orðmyndinni bjöggu fyrir bjoggo eða bjoggu. pær orðmyndir, er endast á tugr, t. d. tvítugr, prítugr, fertugr, eru nú tíðkanlegar á íslandi, enn eigi hafðar í elztu skinnbókum; í þeim liafa þær hljóðvarp og endast á -togr, Hom. 1872.. 20126: tuíteogr. Grág. Staðarhb. I 316s: tvitögr (meyio tvitögri). Grág. Kb. II 1322: spik af tuitögom hval. Fms. XI 902O: ellri enn tvítögr. VII 2776: en nú er ok halfþrítögr. Stjórn 5548: hann var pritögr. Bisk. II 16928: pá er hún var fimtög. í þessum orðum finst og endingin -togr, Hkr. 67031: tví- togr. 660,,,: prítogr. Gul. 298 (NgL. 972,): fertogr. Stjórn 554i: siavtogr. Yngst mun vera endingin tugr, Stjórn 15828: hann var fertugr at aldri. 110,2: Loth uar þa fimtugr at aara tali. Hkr. 2034: engi maðr slcyldi Vera á Orminum langa ellri on sextugr eða yngri en tvítugr. Barl. 55,: Hann var pá halffertugr at alldre. 7912: pu segir pik litlu meir en ferttugan. ATVIKSORÐ. Hin venjnlega afleiðsluending, er höfð er til að mynda atviksorð, er -lega eða liga. Miðstigið (comparativus gi'adus) endast á -legar eða ligar, 0g efsta stigið (superlativus gradus) á -legast eða ligast. Enn oft hefir atviksorðið sömu mynd sem lýsingaroröið í hvorugkyni eintölu á sama hátt sem í grísku og í skáldskap í latínu. pannig er brátt, hvor-

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Blaðsíða 25
(30) Blaðsíða 26
(31) Blaðsíða 27
(32) Blaðsíða 28
(33) Saurblað
(34) Saurblað
(35) Band
(36) Band
(37) Kjölur
(38) Framsnið
(39) Kvarði
(40) Litaspjald