12 ritað, nefnilega árið 116 þegar Ignatius var líflátinn. Hvað brjefið sjálft snertir, þá er það ekki til á frummálinu nema að 10. kap.; hitt er einungis til eptir latínskri þýðingu. Eins og áður er sagt, er nú ekkert til eptir af ritum Poiýkarpusar, nema þetta eina brjef. En Eusebíus hefur það eptir Irenæus, að hann »hafi ritað ekki allfá brjef bæði til safnaðanna í nágrenn- inu, til að hugga þá og styrkja, og Iíka tii ein- stakra bræðra, með áminningum og uppörfunum«. A öðrum stað hrósar Irenæus brjefi þessu mjög, segir hann það lýsi ágætlega trúarlífi höfundarins, og hverjum, sem sje annt um sáluhjálp sína, sje þar hægt að finna hinn sanna lærdóm. Af ritum Hieronýmusar, sem dó 420 x), sjáum vjer, að þetta hefur fram á hans daga, hjerum 300 árum eptir að það var skrifað, verið í miklum metum í Litluasíu, og jafnaðarlega lesið þar, ásamt öðrum ritningum, á samkomum safnaðanna. Um líf Polýkarpusar og starf i Litluasíu vitum vjer annars fátt. í anda hins mikla forgöngumanns, Jóhannesar postula, lifðu forstöðumenn safnaðanna í Litluasíu kyrlátu trúarlífi, með því að rækja sitt af alúð, en blanda sjer ekki í annara málefni. Þannig leið og líf Polykarpusar í kyrð og spekt. ) Eptir hann liggja mörg rit; frægust er biblíu útlegging hans á latinu, sem köllað er »Vulgata«, sú eina útlegging, er kathólskír meta eilda.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Kápa
(6) Kápa
(7) Blaðsíða 1
(8) Blaðsíða 2
(9) Blaðsíða 3
(10) Blaðsíða 4
(11) Blaðsíða 5
(12) Blaðsíða 6
(13) Blaðsíða 7
(14) Blaðsíða 8
(15) Blaðsíða 9
(16) Blaðsíða 10
(17) Blaðsíða 11
(18) Blaðsíða 12
(19) Blaðsíða 13
(20) Blaðsíða 14
(21) Blaðsíða 15
(22) Blaðsíða 16
(23) Blaðsíða 17
(24) Blaðsíða 18
(25) Blaðsíða 19
(26) Blaðsíða 20
(27) Blaðsíða 21
(28) Blaðsíða 22
(29) Blaðsíða 23
(30) Blaðsíða 24
(31) Blaðsíða 25
(32) Blaðsíða 26
(33) Blaðsíða 27
(34) Blaðsíða 28
(35) Blaðsíða 29
(36) Blaðsíða 30
(37) Blaðsíða 31
(38) Blaðsíða 32
(39) Kápa
(40) Kápa
(41) Saurblað
(42) Saurblað
(43) Band
(44) Band
(45) Kjölur
(46) Framsnið
(47) Kvarði
(48) Litaspjald