Lengi vel áttum við (slendingar okkur ekki neina hefð í landslagsmyndagerð og urðum því að verða okkur úti um slíka hefð og laga hana að okkar aðstæðum. Þegar sú aðlögun er til umræðu, er nokkuð algengt að menn láti sér sjást yfir norræn áhrif á myndlist okkar, en ítreki þess í stað tengsl hennar við „heimslistina". Það er til dæmis til siðs að ræða eldri málverk Jóns Stefánssonar með tilvísun í formgerð Cézannes, án þess að láta þess getið að þeirri formgerð kynntist Jón sennilega í skóla Kristian Zahrtmanns í Kaupmanna- höfn. Hér er trúlega á ferðinni sambland af vanþekk- ingu og heimsborgaralegum metnaði eyjaskeggja. Ef við leggjum til hliðar þann metnað, svo og meðfylgj- andi þjóðernisrómantík, verður okkur Ijóst að það landslagsmálverk sem hér hefur þróast, allt frá fyrstu þroskaverkum Ásgríms Jónssonar, er skilgetið af- sprengi hins norræna, og þá helst hins danska, impressjóníska expressjónisma, sem minnst er á hér að framan. Helsti núlifandi fulltrúi þeirrar hefðar hér á landi er einmitt Sigurður Sigurðsson, sem í rúmlega fjörutíu ár hefur stundað sína hljóðlátu, blæbrigðaríku myndlist þar sem hrynjandi hins séða er sífellt tempruð af síkvikri birtu íslands. Hornsteinn þeirrar myndlistar er lagður í Kaupmanna- höfn, þar sem Sigurður var við nám á árunum 1939 til 1945, en rætur hennar liggja ef til vill enn aftar í tímanum. Sigurður er fáorður um tilfinningamál, en í bókinni Steinar og sterkir litir segir hann við fornvin sinn og sveitunga, Hannes Pétursson skáld: „Annars eru mér sumurin í Hvammi ekki minnisstæðust vegna skrýtilegra smáatvika eða fólksins sem ég komst í kynni við, heldur vegna hins, að þá lifði ég mest einn með sjálfum mér. Ég var feiminn, hálfhræddur við fullorðið fólk, og feimnir krakkar eru oft einmana. En For a long time, lceland had no landscape tradition to speak of and our artists had to acquire just such a tradition and adopt it to their needs. When discussing foreign influences on lcelandic art, critics tend to overlook our borrowings from Nordic art, and concentrate on our indebtedness to the pioneers of the Modern movement. The early paintings of Jón Stefánsson are analyzed in terms of their Cézannes- que traits, when it may be more relevant to consider them in the context of the Kristian Zahrtmann school in Copenhagen, where Stefánsson was probably intro- duced to Cézanne’s work. This art historical myopia is probably due to a combination of ignorance and the cosmopolitan pretensions of an artistically backward nation, eager to catch up with the wide world. Putting aside such pretensions, as well as nationalistic senti- ments, we will come to realize that the tradition of lcelandic landscape painting, from the early works of Ásgrímur Jónsson onwards, is the legitimate heir to the Nordic, particularly the Danish, impressionist expressionism which I have been trying to define. The most distinguished representative of that tradition today is Sigurður Sigurðsson, who for over forty years has practiced his serene and incandescent painting, where the rhythm of things seen is constantly tem- pered by lceland’s ever-changing light. The foundation for Sigurðsson’s art was laid in Copenhagen, where he studied from 1939 to 1945, but its roots may be traced even further back in time. Sigurðsson is not one to parade his personal feelings, but in a book of interviews with artists, he provides a revealing glimpse of his childhood: “I don’t really remember many events or people from those early days, but I remember that I spent a lot of time on my own. I was a shy child, a bit scared of grown-ups, and shy children are often lonely. My loneliness caused me to take comfort in my surroundings - I involved 11

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Blaðsíða 33
(36) Blaðsíða 34
(37) Blaðsíða 35
(38) Blaðsíða 36
(39) Blaðsíða 37
(40) Blaðsíða 38
(41) Blaðsíða 39
(42) Blaðsíða 40
(43) Blaðsíða 41
(44) Blaðsíða 42
(45) Kápa
(46) Kápa
(47) Kvarði
(48) Litaspjald