54 sjá 78. skýríngu vi% 184. er. E7.a var þaíi ekki heimska, a7 Eva gaf sig nokk- urn hlut aí> höggormsins tælíngu? og uær ætli sú keimska hafl fyrst byrjaV? Jiaíi mun ekki vera auíivelt aTi komast fram fyrir endanu á henni. liúu heflr oríiií) aíi liggja í öllum undangángandi frumefnum heimsins, a7> svo miklu leyti sem. afedragandar hafa legi7 a7 mannkyninu. Hún verTiur a7 vera eldri en alt þetta, því ekki heflr hún Eva verií) vitrari, þegar hún var öldúngis ekkert, heldur heflr á undan henni geingií) eilíft skynjunarleysi í hennar rúmi. 11 (í 165.) Partus seqvitur ventrem. Af heimskunni koma heimskupör- in, af upprunasyndinni gjöranlegu syndirnar. Heimskan er hugarins myrkur. Sá, sem geingur í myrkrinu, veit ekki, hvert hann geingur, Jóh. 12, 35., samber Bretsehneider í 2xOTt.(X og —ZOTOC, og enn framar athuga myrkranna verk, myrkrahöf7>íngja og myrkravald. 12 (í 168.) Samber ytirliti7 yflr lífsglæí>íngar-me?)ölin, þar sem talaí) er um, hvernig hií) illa er innifalií) í vöntun gæíia, og um tegundir hins siíiferíiislega illa. (16. skýríng). 13 (í 173.) 1. Mús. 3, 6. 14 (sst.) Matt. 4, 10. Clausens Hovedl. 246.bls. ,6 (í 175.) 1. Mós. 2, 9. meí> því afe setja skilníngstréíi í aldingarílinn. En þaí) er au7setj á þeirri frásögu allri aíi hún er TÓsamál (Symbolik, Marten- sen, § 79.) yfir þá almennu freistíngu og synd, fult svo vel, eíia betur en um einstakan tilburí), þó auþvitaþ st', a?) einhver synd hafl verit) hin fyrsta. Talandi höggormur, lífsinströ og skilníngstre eiga ekki heirna 1 náttúrusögu vorrar jarþar. Eu alt þetta vertur þýþíngarfult (symboliskt), þegar þaþ er skotao sem skáld- málverk. þaþ stendur í frásögunni til aíi minnast á syndina, sem er svo merki- leg í lýsíngu og sögu mannsins, og til at) benda til þess, at) syndin byrjatii strax meí) manninum, og sé kominn í heiminn meþ manninum. Skilníngstrét) þýþir Skilnínginn et)a vizkuna, og heflr tvöfalda brúkun, farsæla og ófarsæla. þá far- sælu kendi oss og sýndi sá sftari Adam, met) því at) sigra freistínguna meþ vizku og krapti, en hina ófarsælu valdi hinn fyrri Adam, met) því at) láta sigrast af freistíngunni og reyna sftan öll þau ókjör, sem syndinni fylgja. Höggormurinn er sú slæga girnd, forbotmi ávöxturinn heimsins tælaudi glis og lífsins trisí) hiþ sælufulla líf í guí)i. 76 (í 178.) Matt. 5, 6.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða 17
(26) Blaðsíða 18
(27) Blaðsíða 19
(28) Blaðsíða 20
(29) Blaðsíða 21
(30) Blaðsíða 22
(31) Blaðsíða 23
(32) Blaðsíða 24
(33) Blaðsíða 25
(34) Blaðsíða 26
(35) Blaðsíða 27
(36) Blaðsíða 28
(37) Blaðsíða 29
(38) Blaðsíða 30
(39) Blaðsíða 31
(40) Blaðsíða 32
(41) Blaðsíða 33
(42) Blaðsíða 34
(43) Blaðsíða 35
(44) Blaðsíða 36
(45) Blaðsíða 37
(46) Blaðsíða 38
(47) Blaðsíða 39
(48) Blaðsíða 40
(49) Blaðsíða 41
(50) Blaðsíða 42
(51) Blaðsíða 43
(52) Blaðsíða 44
(53) Blaðsíða 45
(54) Blaðsíða 46
(55) Blaðsíða 47
(56) Blaðsíða 48
(57) Blaðsíða 49
(58) Blaðsíða 50
(59) Blaðsíða 51
(60) Blaðsíða 52
(61) Blaðsíða 53
(62) Blaðsíða 54
(63) Blaðsíða 55
(64) Blaðsíða 56
(65) Blaðsíða 57
(66) Blaðsíða 58
(67) Blaðsíða 59
(68) Blaðsíða 60
(69) Blaðsíða 61
(70) Blaðsíða 62
(71) Blaðsíða 63
(72) Blaðsíða 64
(73) Blaðsíða 65
(74) Blaðsíða 66
(75) Blaðsíða 67
(76) Blaðsíða 68
(77) Saurblað
(78) Saurblað
(79) Band
(80) Band
(81) Kjölur
(82) Framsnið
(83) Kvarði
(84) Litaspjald