„Hér vex ekki neitt" - Viðtal við Álfhildi Friðrikskdóttur Álfhildur flutti á Álftanesið ásamt manni sínum, Gunnari Hall- dórssyni, trésmíðameistara, 1974. Magnhildur, formaður, tók viðtal við Álfhildi upp á spólu síðast á ár- inu 1995. Tilefni þess var væntan- leg útgáfa afmælisblaðsins. Álfhild- ur átti fyrstu uppástungu að Kven- félagsgarðinum og hefur verið afar áhugasöm varðandi tilurð hans og ræktun. og setti niður fjölær blóm og runna á sína stóru lóð. Ekki var vel spáð fyrir henni í byrjun. Margir sögðu: „Þetta þýðir ekkert, hér vex ekki neitt." Hún tók ekkert mark á þessu og sagðist hafa séð, að hægt væri að koma til gróðri, ef vel væri að því staðið. Gróður Álfhildar varð fyrir skakkaföllum í fyrstu, en hún gafst ekki upp. Þau hjón settu upp góða Fjölgun húsa á Álftanesi fór hægt af stað og eru þau hjón ein þau fyrstu, er fengu lóð og byggðu sér hús af utanað komandi fólki. Þau kynntust nágrönnunum, þegar húsið var í byggingu, og fljótlega var Álfhildur frædd um það, að gróskumikið kvenfélag væri í hreppnum. Henni fannst það ótrú- legt í svo fámennum hreppi. Á þorra 1974 var haldið hið hefð- bundna þorrablót Kvenfélagsins. Hjónunum var boðin þátttaka í því, þó þau væru ekki flutt, en þau höfðu látið skrá sig í hreppinn. Álf- hildur komst að raun um að sagan um dugnað félagskvenna varðandi félagslífið í hreppnum, ætti við rök að styðjast. Hún gekk í Kvenfélagið í desember 1975 og var fjöldi félags- kvenna þá nálægt 40. Árið 1979 var hún kosin ritari og var það í fjögur ár. Álfhildur hafði strax í upphafi áhuga fyrir að rækta garðinn sinn, þess efnis að það færi þess á leit við hreppsnefnd, að hún útvegaði þeim landskika til umráða og rækt- unar, sextíu ára afmæli félagsins væri framundan og gaman væri að gera eitthvað eftirminnilegt, sem gæti orðið til hagsbóta fyrir alla hreppsbúa. Á árinu 1989 var félaginu úthlut- að landi og hreppurinn var hjálp- legur við undirbúning jarðvegs. Til þess skal vanda, sem vel og lengi á að standa. Mikið var lagt upp úr allri undirvinnu og Garðnefndin og aðrar fúsar hendur hjálpuðu til. Gróðurinn vex nú og dafnar og „Laufskáli er draumsýn sem rætist", segir Álfhildur. Álfhildur sagðist hafa haft gaman af að leggja öllum góðum málum lið og það hefur hún svo sannarlega gert, meðan heilsa og kraftar leyfðu. girðingu og allt vex og blómstrar hjá þeim. Hinn 3. marz 1985 sendi Álfhild- ur bréf til stjórnar Kvenfélagsins, rsf^* «r' * i fp» í 33

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Blaðsíða 33
(36) Blaðsíða 34
(37) Blaðsíða 35
(38) Blaðsíða 36
(39) Blaðsíða 37
(40) Blaðsíða 38
(41) Blaðsíða 39
(42) Blaðsíða 40
(43) Kápa
(44) Kápa
(45) Kvarði
(46) Litaspjald