hrynjandi lína og lita abstraktar myndar, eins og að fullyrða, að áhrifa hennar gæti ekki í tónlist. Það er enginn mælikvarði á „náttúru“ í myndum, hvort þær eru af einhverju, eða að minnsta kosti mjög lélegur mælikvarði, því undir fána raunsæis- stefnunnar siglir aragrúi af dauðum, hundleiðinlegum myglugráum og slöppum mynd- um, sem eru svo fjarri lífinu sem frekast getur verið og oft hreinir óskapnaðir frá myndrænu sjónarmiði. Athugið það, þið sem sækið sýningar og eruð móttækileg fyrir myndir, hvaða áhrif þær skilja eftir hjá ykkur, þegar þið hugsið til þeirra eftir á. Hér var sýning í vor, „Höstudstillingen"; skilur hún ekki eftir minningar um birtu og sól, hugmyndaflug og lífsþrótt? Það var absrakt sýning, með myndum sem ekki voru „af“ neinu, en þær voru skapaðar af vel upplögðum málurum með ríka tilfinningu fyrir lífinu í náttúr- unni og þekkingu á litaspj aldi sínu. Einblínið ekki á „mótívið“, þegar þið berið saman gamla og nýja myndlist, kastið öllum fordómum fyrir borð en horfið á heildarbyggingu verkanna, hrynjanda og lit- brigði, því þar liggur boðskapur þeirar og þar hittið þið fyrst listamanninn sjálfan að máli, hvort sem um er að ræða eldri eða nýrri list. Þorvaldur Skúlason.

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða [1]
(4) Blaðsíða [2]
(5) Blaðsíða [3]
(6) Blaðsíða [4]
(7) Blaðsíða [5]
(8) Blaðsíða [6]
(9) Blaðsíða [7]
(10) Blaðsíða [8]
(11) Blaðsíða [9]
(12) Blaðsíða [10]
(13) Blaðsíða [11]
(14) Blaðsíða [12]
(15) Blaðsíða [13]
(16) Blaðsíða [14]
(17) Blaðsíða [15]
(18) Blaðsíða [16]
(19) Blaðsíða [17]
(20) Blaðsíða [18]
(21) Blaðsíða [19]
(22) Blaðsíða [20]
(23) Kápa
(24) Kápa
(25) Kvarði
(26) Litaspjald