8 annar hvor gefst upp. Þannig var það í togaraverkfallinu 1916, sem var íslenzkum sjómönnum til ævarandi sóma. Verkföllin eru bæði kaupdeilur og undir- búningsskærur. Þær lama kapitalistana, fen stæla jafnframt verkamenn. Þar finna þeir hvers virði samtökin eru og jafnframt það, að þeim er einskis góðs að vænta frá hærri stéttinni, Þeir sjá að stétlabaráttan er eina meðalið til að ná betri varanlegum lífskjörum. Hin aktívu (virku) verkamanna og iðnfélög eru ekki gallalaus. Það vill oft verða, að þau verði passív (óvirk) fyrir værukærni foringjanna og þeirra manna, sem settir eru þar í embætti. Þeim verður á að gefa annað frá sjer, en daglegt starf í þágu fjelagsskaparins og gleyma tilgangin- inum, sem er skilyrðislaus stjettabarátta fyrir jaínaðarstefnunni. Ýmssambönd slíkra fjelaga erlendis t. d. i Danmörku hafa komist inná þessa braut, en eru nú fyrst að vakna, er baráttan er komin i það horf, að ómetanlegl tjón hefir hlotist af værðinni. Hjer á landi er fvrirkomulag þessara fje- laga með talsvert öðru sniði, en erlendis, þareð þau eru öll i einu alsherjarsambandi, sem er pólitískt. Það er þvi minni hælta á því að þau verði passiv (óvirk), en jafn-

(1) Blaðsíða [1]
(2) Blaðsíða [2]
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Kvarði
(18) Litaspjald