Bollius advenientem con- spiciens hominem surrexit innixus liastæ, qvam illi dederat rex\ Helgius eum statim

Velauga Hrappus Helgius ThördusBnrio ðrlygus ux.

Helgius rogavit, qvid illud esset rei. llle se viros haud admodum paucos conspexisse ajfirmavit, 8c illos, inqvit

Tunc Helgius re’spondit: sollicite sane hunc virum devorasti oculis 8c magni qvidem œstirnandum censeo, sed iamen

Conantem vero forem oc- cludere, Helgius missa hasta medium trajecit, quam ipse vulnere extractam in Austmannos

Helgius ei se pote- statem facturum ostendit, materiæ quantum opus hab'eret coemendi: tu vero nos omnes ad hiemandum

Rltoius nomen suuin edidit, Helgius vero euni a- gnovit, et visum ab se antea signifícavit, seque inercaturain

Thoreri duo erantfilii, quorum alteri nomen erat Helgius, alteri Tborstein, uterque bonæ spei juvenis, Helgius

reperit; merces suas nusquam vi- det; mirum ei videri; circumit tabernam, atque in locum aliquem incidit, ubi Helgius

et Loptum in tabernula quadam1 cum sodalibus, lumenque accensnm; Helgius se rem tristissinRun habere quam nuntiaret