5 hafír fiölmenni med þér fem konongar, ok haldir þik at öllu fem þeirra fidr er til, ok eydir þar upp náliga fé þínu aullu, enn tak- ir þar til annarra eigna ef þik íkortir, koma þar margir á vorn fund er ílíkt bera. Vil ek þatEgiIl, fegir konongr, atþúmínk- ir fiölmenni þitt, ok gió'r þik ecki ftærra enn þu átt ætt til, vil ek at þú giörir þik hófsmann, ef þú vilt ofs lengi þióna. Enn hvat er nú Egill fegir konongr um þann hlut fem ek hefir þik nockrum sinnum áminnt, ok þú mátt vidkannafi, hefir þú þattil bóta borit? Egill fvarar þáheldr reid- ugliga: þat væntir ek herra, þó at þér minnífl: þefs hlutar opt vid mik, at mér fé þó mest umhugat um rád mitt Konongr mælti: nú er meiri von at komi fram er ek fagda í fvrra finn er ek fá þik, at þú mund- ir eigi vera mcd öllu gæfumadr, nú fva miök fem þú órækir naudfýn fiálfs þíns, þá vil ek eigi lengr hafa þína þiónuftu, ok eigi íkaltu vardveita mína eigu hedan ffá. þá svarar Eigill: þér munut ráda veizlu vid mik herra, enn þat mun ydr þyckia und- arligt, fegir hann, ef ek held mik ecki óríkmannligar þó ek hafi minni koftina, íkal ekeigibidiaydvarrarþiónuftu meir enn ydr líkar. Konongr fvarar: eigi þarftu at giöra þikfvoftóran Eigill, fegirhann, beygt hefi ek fvíra á feiiari bockum enn þú ert, ætla ek þér þat muni verr henta enn nú er at ockra vináttu íkilii, er þat ok mitt hug- bod, fegir konongr, at nockra hlutihendi þik þá er enh eru ftærri enn þeir er adr eru berir ordnir um hagi þína. Eftir þetta íkilduft þeir Egill ok konongr med lítilli þlídu. Eptir þetta fetti konongr annann mann yfirríkit íBorgundarhólmi, enn Egill lét afhendi ftiórn ríkifirt's. Egill fat þá heima at búi fínu, ok mínkadi þó ecki fiölmenni fitt, heldr hafdi hann nockuru mann fleira, ok at aungvu minni raufn enn ádr. te numerofa caterva ad inftar Regis cinctutn esfe, teque in omnibus Regia magnificen- tia te gerere, in qua cum omnes tuas opes confumferis, ubi has-defecerint, alienara- pere. Hac de re querentes multi me adie- runt. Volo Egille, ut comitum numerum diminuas, nec majores, quam fert tuum genus, fpiritus fumas; pofc que, fi mihi tua opera infervire ultra cogites, ut mode- ratum te præbeas. Jamque Egille eam rem quod attinet. de qua, ut bene mcminifti, repetitis vicibus te commonui, num abfo* lutionem tibi procurafti? Regerit Egillus iracundius: licet hujus rei mentioriem sæpe apud me injicias, exfpecto tamen mihi re- linquendam esfe mei curam. Tum Rex: videtur, ait, nunc eventus conftare ei ef- fato, quod te primum vifo mihi excidebat: te videlicet virum fortunatum nequaquam futurum. Siquidem ergo tu tui curam neg- ligis, non amplius ego tua utar opera, nec abhinc amplius meæ provinciæpræeris. Re- fpondet Egillus: mei muneris, domine, tuquidem arbiter eris, sed tibi forte mirum videbitur, me, licet minores habeam re- ditus, haud minus laute victurum, nec operam meain ultra quam tibi libuerit of- feram. Tum Rex, non eft, Egille, cur tantopere fuperbias, cervices enim incurva- vi caprorum, qui te erantpingviores; præ- fagio, pejus quid tibi eventurum, quam nunc cum parum amici a nobis difpedimusj mente quoque prævideo, fore ut aliquid accidat, iis gravius, quæde rebus tuis mani- fefta funt. Postea Rexalium hominem Born- holmiæ gubernationi præfecit, atque ifti muneri Egillus renunciavit. EgiIIus dein in fuis prædiis manfíonem habuit; tantum vero abfuit, ut comitatum suum minueret, ut pluribus adeo auctiorem eum haberet, ncc minus, quam antea, magnifice vive- ret. Cap. B Cap.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald