4 21. þat man hon fólkvíg fyrst i heimi, er Gullveig geirum studdu, ok í höll Hárs hana brendu; þrisvar brendu þrisvar borna, opt, úsjaldan, þó hon cnn lifir. 22. Ileiði liana hjetu hvars til hiisa kvam, ok völu velspá, vitti hon ganda; seið hon kunni, seiði hon Ieikin, æ var hon angan illrar brúðar. 23. þá gengu regin öll á rökstóla, ginnheilög goð, ok um þat gættusk: hvárt skyldu Æsir afráð gjalda, eðr skyldu goð öll gildi eiga. 24. Fleygði Oðinn ok i fólk um skaut, f>at var enn fólkvíg fyrst í heimi; brotinn var borðveggr borgar Asa, knáttu Vanir vig-spá völlu sporna. 25. f>á gengu regin öll á rökstóla, ginnheilög goð, ok um þat gættusk: hverr hefði lopt allt lævi blandit eðr ætt jötuns Ods mey gefna? 26. f>órr einn þar var þrunginn móði, hann sjaldan sitr, cr hann slíkt of fregn; á gengusk eiðar, orð ok sœri, mál öll meginlig, er á meðal fóru. 27. Yeit hon Heimþallar hljóð um fólgit und heiðvönum helgum baðmi; á sjer hon ausask aurgum forsi af veði Valföðurs. Viluð enn eða hvat? 28. Ein sat hon úti, þá hinn aldni kvam Yggjungr Ása, ok i augu leit: hvers fregnit mik? hvi freistit mín?

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Saurblað
(16) Saurblað
(17) Band
(18) Band
(19) Kjölur
(20) Framsnið
(21) Kvarði
(22) Litaspjald