7 lertid, men faller åter in vid sista stafvelsen och sjunger derpå den foljande versen, hvilken jemviil sålunda uppre- pas. Det lilla uppehåll, som upprepandet fordrar, begag- nar skalden, om han extemporerar, till att uttånka fort- såttningen. De ha for alla sina sanger blott en och samma melodi, hogst enkel, hvilken synes vara ganska gammal*). 3) Man bor icke tvifla på att ju icke de aldre Skan- dinaviska stammarne så val som Kamtschadaler, Gronlån- dare och Finnar hade sin diktkonst; den måste vara en- kel och okonstlad; det fanns ingen egen class af sångare, utan enhvar, den genien eller kånslan hånl'drde, uttalade sina fbrnimmelser, som sålian i minnet bevarades; val fanns en och annan hogre begåfvad, soin kunde våcka ett tillfålligt bil'all; men något beståmdare kan ej sågas om den åldsta nordiska poesien. Men i Norge, och syn- nerligen på Island, uppstod efter den nårmare forbindel- sen med England en konstfullare diktkonst, som var efter- bildad den angelsachsiska, men sednare erholl en egen- domlig modifikation. 4) Efter mediet af 3 seklet gingo tyska folk af sach- siska forbundet ofver till Britannien, forst såsom Britter- nas bundslorvamlter, sedan fiirjagande dem dels till Ar- morica, dels till Wales’ och Cornwales’ bergstrakter. De tyska gåsterna voro råa som deras brodér, for ofrigt tappra och krigslystna; all vetenskaplig bildning, till och med skrifkonsten, var dem okånd. Anforarne for de ser- skilda sachsiska horderna grundade efter hånd sina lierr- skaper och kungadomen, som bmsesidigt bekrigade hvar- andra. Mot 6 seklets slut uppreste sig mågtigt konunga- riket Kent: ånda intill denna tid var i England ungefår samma tillstånd som i Norge fore Harald Hårfager: men Ethelbert underlade sig flera af de små rikena. Alla de 8 små rikena fdrenades 827 under Egbert. Kristendo- men blomstrade redan hos Britterna, men antogs ej af de nya erofrarne, utan utrotades fastmer med vild grym- het: de stridde icke såsom sina broder i romerska rikets andra provinser blott mot den fremmande regeringen, utan mot invånarne sjelfve, dem de betraktade såsom sina når- maste och enda fiender: derfore yttrade de åfven en så *) Portlian: <lc poesi Fennica, p. 1 — 5. Finland och dess, »nvånare af Riihs, andra afdeln.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82