B, b. 2) saal. a, B,b; Xamlun A. 3) [látit um líða fí, b. ') [Geir- arðr, átt frændkonu væna mey er jungfrú Auda

Pýðíngu Pessa orós, er geymist öld frá öld, óbreyttar að öðru, neiria aó pær eyöist og fækki. j^ær cru íornar í auda

Haraldus hildilanna (bellidens), procreatus Rœreko jaculatore anulorum, fllius erat Audæ, Auda prædives (magnanima

Visburr tók arf eptir Vanlanda fedur finnj ,hann geck at eiga dóttur Auda ens Audga, oc gaf henni at mundi III

villet lytte til lians Raad, havde det været en anden Sag; dersom lian nu blæser i sit Horn, skal Olivers Soster Auda

bíjb jjiev 3€fum pbuv fvatti, €Da^íovDínðiaftS5avcabam. f «£ianmeínteaö pvDe JjefljhwDtmi, «J)€vvan fvax ©auDa

Enn fegir Sighvatr: Oll var Erlings fallin (n) (úngr fyrirnordan Túngor íkeid vann lldölldungr auda) íkip fókn

fllio suo nn- ponit, Bollii nomcn a familia Brcidfjordcnsium arcesscns. 11) Circa hoc tcmpus Skogis habitavit Auda

Eo tempore Norvegiæ præfuit Hakon dynasta, qui multos habuit liberos; de cujus una filia, nomine Auda, aliquam

Auda alii viro polenli, fiiio Thoreris canis, nomine Sigurdo nupsit, uude Bjarkeyenses, viri excellentissimi,