Gislius in op- pidum concessit, idque consilii, suggerente do- mino suo Ilakone, cepit, ut, liquefacta cera fa

Ut in medium flumen perveneraiit, surrexit Gislius, lio- minesque in pontibus stantes inclamans: vulnera, inquit

Ouod testalur Gislius Illugii, qui eo tempore apud regein Ma- guum versabatur: Juvenis princeps gloriam sibi

Iilein Gislius te- statur, qui gloriatur, quod liuic prælio cum rege Magno interfuisset: Haraldi cognatum secutus

Quod Gislius testatur: Militum exliortator cobortes Svionum victoria dcjectas primus pervectus est.

Rege Magno imperante, vir, no- mine Gislius, lilius lllugii, filii Tborvaldi, filii Tindi (qui Tindus frater

Cui Gislius: ne bæc res male nos babeat, alumna!

Post bæc Gislius surgens, in- íit: an mibi, rex, concedere vis, ut pauca loquar.

Deinde Gislius Teito: vos- eximiám in me tuendo virtulem osten- distis, quare cum vos diutius nolini mea causa

403 skipta, ok skulum vitl þá at eins sendaz i milli, segir Gísli, ef líf an- narshvers Hggr vid.”. ”Gislius