Thorfinnus respondet: verum est, nu- tríx, advenisse huc hodie Hjalmgrimum cum suis, neque sane tibi fuino cæcutiunt

Cum vero Thorfinnus dynasta ad maturam ætatem pervenisset, misso ad fratrem, Einarem dynastam, pacis nuntio,

Hinc Thorfinnus dynasta fratri obtulit, ut ijise duas regni partes administraret, ille vero ter- tiam, tumque

Thorfinnus suos alloctitus, Rolfum et Ringum interroeavit, utrum’singuli adversus duos ho- mines depugnare vellent

C.2. 83 Thorfinnus, ut res erat, ei aperuit, rogavitque, ut causam eorum apud regem Svionum ageret; ille operam

habuij heic intus quadraginta équi stabulare potuerunt, ibidem totidem lecti, neque mercium defuít copia, Thorfinnus

Thorfinnus suos jussit intrepide' proce- dere; cum vero convenerunt, interrogavit, quis princeps eorum esset.

. — Thorfinnus poeta lepidissimus fuisse videtur, si ex strophis servatis judi- care velis, qui facillime versus

.; illa erat jjiater Greiladœ qvajji Thorfinnus cojjies filius Tojfeinaris comitis aiqve Rogjivaldi Moerarujji

Qui nuntius cum amicitiam et gratiam regis ferret, Thorfinnus iter minime neg- ligendum putavit. Cap. 93.