6 hlut í átt enn þeir ein'r, enn þó vænti ek at nú íinnum vér á íkipi þeirra þat fem vér höfum leitat eptir, ok ei kunna ek at géfa þeim daudafök áinedan mér var gét til, íkulum vér nú fara ok Ieita. Enn er þeir komu undan tiöldum ok lituduíl um, þá fiá þeir fegl þeirra Odd$ utarliga vid eyar. þámælltí Kóngr: þar inun nú íkilia med ofs Oddi at finnij enn þú þorfteinn kannt vel at fylgia vinum þínum, þvíat meira virdir þú nu Odd enn mik, má vera at þú fégir þik í ætt þína um fvikin. þorfieinn ívarar: þat væri heldr trúleikr okgódvilii vid ydur enn fvik at fyrra ydr þeirri úhæfu atdrepaOdd, er verit hefir vinrydar, ok marga adra dugandi menn fyri gétfakir, enn þó veri eigi réttiliga dauda fakir at fannreyndar væri. þeir Oddr höfdu góda byri, komu til Islands, ok fór Oddr til bús fíns. Cap. VII. Sá madr var þá í förum er Hárekr hét, bann var frændi þorfteins. Hann kom út eitt fumar íleipi fínu í Midfiardar-ofi. þa var hallæri mikit á Islandi. Oddr baud Háreki til veturviftar, ok veitti honum vel. Um fumarit fendi hann utan med honum ftódhrofs gód, ok gaf þorfteini, ok kalladi fem var þorftein hafa géfit fér líf ok öllum fínum (kipverium. Hárekr kom til Nor- egs, ok hitti þorftein frænda finn, var hann þá enn med kóngi, færdi hann hónum hros- íin, ok kvad Odd hafa fendt honum. þor- fteinn mællti: þetta er mér mefta ólid, þvíat nú mundi ellegar yfirhilmaft mál Odds, fefe accinxerunt, et ante Iucem velis con* verfis altum jam petierant. Kex fubito evi- gilans, fuos fic allocutus eft: Nunc Oddi virorumque ipfius confilia penitus perfpi- cere mihi videor; plures fane quam unus ea contexuerunt; fufpicor tamen nos, quæ huc usque fruftra quæfivimus, in navi nunc inventuros. Dum res unice conjectura ni- tebatur, crimen capitale illis importare non poteram, nunc vero ibimus fcrutaturi. Cum ex tentoriis fuis prodirent et circum- fpicerent, vela Oddi ad infulas extremas jam provecta videbant. Tum Rex in hæc verba erupit: hac quidem vice Oddum de- prehendere mihi non datur; tu Thorfteine amicis tuis infervire bene nofti, nam me pluris quam Oddurn facis; forte gentis tuæ in dolis ftruendis fimilis esfe geftis. Refpondit Thorfteinus: fidelitati potius ac benevolentiæ in te quam dolo ducen- dum, quod hanc indignitatem averterim, ut Oddum tuum olim amicum aliosque bonæ frugis viros ob meras fufpiciones oecideres; et fi vel verum deprehenfum fuisfet, quod ipfis imputarur, crimen, ne fic quidem capitale jure cenferetur. Od- dus cumfuis, jam felicem nactus ventum, ad Islandiam venit, et ad fuum prædium fe contulit. Cap. VII. Poftea vir aliquis, Thorfteini cognatus, nomineHarekus, dum itinera faciebat mcr- catoria, ad Islandiam æftate aliqua delatus eft, tempore, quo infula annonæ difficulta- te laborabat, et ad amnisMidfiordici ofliuin adpulit, Oddus eum invitavit ad hiemem fecuin tranfigendam, et omnibus hofpitii officiis eum ornavit. Sequente æftate cum eo equos admisfarios optimæ notæ Thor- fteino donandos mifit, fasfus videlicet, Thorfteinum esfe, cui ipfc omnesque nau- tæ vitam deberent. Harekus Norvegiæ redditus Thorfteinum cognatum fuum qui cuin Rege et tuin erat, convenit. Huic equos

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Saurblað
(20) Saurblað
(21) Band
(22) Band
(23) Kjölur
(24) Framsnið
(25) Kvarði
(26) Litaspjald