49 ritníngin ekki eitt einasta or%, þar fyrir má hyer kafa sína meiníngu frjálsa þar um. J>essi síibari gjúld hljóta a'5 ske, ef alheinisáformiþ skal eilíft vera; því rettlætife er eilíft og miskunsemin eilíf, en þetta ieiíiir til alfullkomnunarinnar, (245., 246. er.). Hegníng fyrir þessa heims ódygþ og laun fyrir annars heims dygþ geta vel geingiþ samsííia um alla eilít'5, (250. er.) Eilíf hegníng og eilíf útskúfun er sitt hvaí). Sú fyrri getur varnaíb eiiífum daufta, en hin sííiari er sá eilífl dau5i sjáifur, (252. er.). Eilíf útskúfun er ómöguleg, (253. er.); því aí>: a) einginu getur verií) skapaW einúngis til hegníngar, e5a kegníngin er einginn höfuþtilgángur heldur mecai. Bitníngin staþfestir þetta margfaidlega1, (254. er.). r) Alt geingur þráþbeint eptir gu5s ákvaAaíia ráþi, og líf vort byrjar á heimskunni, (257., 259. er.). c) Sá sýnilegi himinhnatta grúi sýnir, aí) gu5 vill hafa þær lifandi verur sem flestar, og hann ætli ser því aþ full- komna þær allar, en aungva aþ ónýta, (260., 261. er.). d) Vondir menn máttu ekki missast úr heiminum vegna viíivörunarinnar; mega því ekki gjalda þess, aí> þeir eru eptir skildir í önáþinni. An þeirra gæti rettlætiþ ekki sýnt mismun gó tis og ílls, (262. — 279. er.). e) Öll vor dygþ og verþskuldan er einúugis undir gu5s ná5 komin og hans ráþstiifun, Róm. 9, 16. Bidtlætií) er því einginn verþ- ugléika-roikníngur, heldur hrein nppörvun, hrein náu, (289. — 342. er.). Iler af er ein grein: f) Öll betrunartilraun er ekki gjörí) í þessu líli, (312. —314. er.); og önnur: g) Ver erum alveg ekkert annaþ en afskömtu?) gu5s öfl, og mun hann þá ekki vilja útskúfa sínum eigin öflum, (318. — 323.). n) Rettlætisins viíileitni, a5 lagfæra, sýnir, aí) iagfæríngin se. mögulcg, (349. — 351. er.). i) Alvizkan gjörir stjórn giÆs óhulta fyrir öllum slisum. Stjórn gu5s þýfeir, afe hann ekki láti alt gánga, eins og gánga vill, keldur stjórni heiminum, svo ai) hann gángi eptir sem bezt er. Forsjónin og fyrirhyggjan gánga a'b öllu vísu fyrir fram, og framkvæma alt sitt áform án nokkurrar hindrunar eíia hnekkis, (350. — 363. er.). 37. Eigin kjara ábyrgþ undir guþs forsjón er áþekkust því, þegar góíiur failir lætur böru sín ráíla, og sjá um sig sjálf í búskapar byrjun, en lieiir þó yftr- *) þegar t. a. m. Ritníngin segir, aí) guí) hegni í 4. lih, en launi í þúsund li5u. þá hendir hún til, a% guþi se ekki jáfnkær hegníngin sem launin, og at þar söu þess vcgna ekki tveir höfutitiigáiigar, heldur einn einasti. 4

(1) Front Board
(2) Front Board
(3) Front Flyleaf
(4) Front Flyleaf
(5) Page [1]
(6) Page [2]
(7) Page [3]
(8) Page [4]
(9) Page 1
(10) Page 2
(11) Page 3
(12) Page 4
(13) Page 5
(14) Page 6
(15) Page 7
(16) Page 8
(17) Page 9
(18) Page 10
(19) Page 11
(20) Page 12
(21) Page 13
(22) Page 14
(23) Page 15
(24) Page 16
(25) Page 17
(26) Page 18
(27) Page 19
(28) Page 20
(29) Page 21
(30) Page 22
(31) Page 23
(32) Page 24
(33) Page 25
(34) Page 26
(35) Page 27
(36) Page 28
(37) Page 29
(38) Page 30
(39) Page 31
(40) Page 32
(41) Page 33
(42) Page 34
(43) Page 35
(44) Page 36
(45) Page 37
(46) Page 38
(47) Page 39
(48) Page 40
(49) Page 41
(50) Page 42
(51) Page 43
(52) Page 44
(53) Page 45
(54) Page 46
(55) Page 47
(56) Page 48
(57) Page 49
(58) Page 50
(59) Page 51
(60) Page 52
(61) Page 53
(62) Page 54
(63) Page 55
(64) Page 56
(65) Page 57
(66) Page 58
(67) Page 59
(68) Page 60
(69) Page 61
(70) Page 62
(71) Page 63
(72) Page 64
(73) Page 65
(74) Page 66
(75) Page 67
(76) Page 68
(77) Rear Flyleaf
(78) Rear Flyleaf
(79) Rear Board
(80) Rear Board
(81) Spine
(82) Fore Edge
(83) Scale
(84) Color Palette