9 haríiindaáveitum á Norburlandi jafnafearlega 2 merkur í nuíl, og þó optar þrjár, en margar 4 og 5 merkur, og Iialdi á sjer fram til jóla, þar sem ær í Iians sveit (Skarísströnd í Dalasýslu) þyki gó&, mjólki hún eina mörk í mál. Sama segir og í Atla, kapít. 1G., ab ærin, sje Iiún eigi mögur, mjólki mörk í mál; en getur þó þess dcemia, ab bóndi einn, sem fófcrabi ásaub á heyi allan vetnr, en beitti á skógarbrurn, er gott var veþur, ltcíöi átt á, er mjólkati 5 merkur í mál, en margar, sem mjólkubu 4 merkur. Líks getur og Eggert Olafsson og Bjarni Pálsson í ferbabók sinni, I., bls. 195 — 196. Skúli landfógeti getur þess í sveitabónda sínum (Lærd.listafjel.rit, 4. bindi, bls. 198.), a?> bœndur í Fljótum fyrir noríian land hafi fengiö eins mikla mjólk úr 40 ám, er gefií) var allan veturinn, og hann í mibsveitinni úr 80, sem aldrei var gcfiíi hey, nema til aí) taka úr hríínnál; cn þ í telur liann sig hafa haft frain yfir Fljótabœndurna ullina af 40 ám, og 40 gemlinga. En hjer virbist liann þó eigi hafa alls gætt; því ah þab má telja víst, a<b nllin af hinum 40 ám í Fljótum, hafi verib meiri en af hans 40 á Ökrum, og þær slœtt minna af sjer ullinni á vorin, en hans ær; og inun þab eigi fara fjærri sanni, þótt sagt sje, ab hann hafi eigi fengib meiri ull af sín- um 60, en hinir af 40; auk þess getur eigi hjá því fariö, ab lömb- in undan Fljótaánum hafi verib talsvert betri ab haustinu til, en undan hans ám. Sama er ab segja um sauci, ab þab er almennt t. a. m. í norcurhluta Strandasvslu, og ýmsum öbrum útkjálkum landsins, ab sancir þrjevetrir skerist mec 2 fjórbungum mörs, og þaban af meiru (sbr. Fjárbœkl. M. Ketilssonar, 1. kap., 7. gr.), og 7—8 fjórbunga falli, og er þá aubsjeb, hversu miklu meira frálag er í slíknm saubum, en í saubum hjer sunnanlands, eins og þeir skerast nú venjulegast. En þótt hjer sje talaÖ um fje, sem gefiö sje inni allan veturiun, er þó eigi svo ab skilja, ab því megi alls eigi beita, hvernig sem vebnr er. Enda er þab eigi gjöfin ein, sem eykur afrakstur saubljárins, heldur margt annab, sem hjer verbur eigi um rœtt, meb því lijcr er er eigi spurt um, hvernig fara eigi meb fje og hirba, svo ab gagnsmnnir verbi sem mestir; en þar sem Ólafur stiptamtmabur Stefánsson í ritgjörb sinni, um gngnsmuni af saubfje, 10. gr. (Lærd.listafjel.rit, 5. b., bls. 83.), segir, ab árib 1783 hafi gamlir saubir skorizt í Borgarfirbi meb 5—15 mörkum mörs, en af 20 sanbum hjá honum hafi í þeim lakasta verib 22 inerkur mörs, og fallib af lionum 5 V, fjórbungur, en í hinum bezta 38 merkur mörs, og fall hans 6 fjórbungar og 8 merkur, þá getur

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald