OG tirade man dermed, att foten sattes uti ijumt kdttspad af en kokt hare; eller ock band man harnjurar vid foten. Branda harhår pulveriserte lades på forkylda lemmar. Hvita harskinn utfordes då till Ryssland. (Nu tvårt om). §. 18. Yargar voro så allmånna och glupska, isynner- het under vintermånaderna, att de resande nodgades får- das våpnade såsom i krigstider. Ingen hafvande hustru vågade sig utom knutarne utan eskorte. Boskapen var ej såker inom lås och dorrar. Man lade sjelfskott och inråttade gropar for dessa odjur. §. 19. Det hvita vargslågtet på Dofre fjåll, år fdrmod- ligen fjållrackan (Canis Lagopus). §. 20. Utterskinn utfordes i otrolig myckenhet till rys- sar, som 'vidare bragte dem till tarlarerna. Uttrar, tame i herskapshusen, kunde, på kockens anordning, hemta fisk ur dammar. Skinnen, som bruktes tiil bram på klåder, såldes tiotals; man gaf dem en falsk glånsande morkhet med rok af beck, kastadt på giod; derfore profvades de med anstrykning af hvitt linne. Vargskinn forfalskades afven med en tillblandning af kol och krita , och gråverk- skinn med bara krita. Desse profvades med anstrykning af ett svart klåde. §. 21. Ekornar hogst i norden, kunde for sin mångd anses, såsom fiskar i hafvet. Man skot så många man orkade båra. Kottet åts stekt af jågaren. Tånderna tjente till håxeri eller spådom. Skinnen utsåndes tusentals. Man forvarade dem for mal med malort. Om sobelskinn an- markes, att de mera lida af en dags vådring i solen, ån af ett helt års bruk. §. 22. Hermelinen rodnade vid slutet af Majo. De lukta ilia i deras parningstid. Auctor erfor deraf uti Hel- singlands skogar den odrågligaste stank. §. 23. Auctor påstår ej, att lemossen nedregna från skyarne; lian såger blott, att de komma med stormar, ovisst (incompertum) hvarifrån. Deras skinn såldes 40 stycken i knippan. (Kalias ånnu ett timmer i Helsingland.) Man tog dem uti fållor, gropar, dem man tåckt med sno på sprotar, samt med indfvade hundar. De fornårne bru- kade breda hermelinsbråm, hvilket ansågs for årbart och allvarsamf. §. 24. Taxus Porcinus år svinkreaturet; men Taxus Caninus, gråfsvinet. Dess skinn brukades till koger och

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82